حجرا تا غروب آفتاب روز دهم به جا آورند و جمعى سه ماه تمام مىدانند به اعتبار آن كه بعضي از افعال حج را در بقيه ذي الحجة به جا مىتوان آوردن مثل طواف و دو ركعت نماز طواف ، و سعى ميان صفا و مروه و طواف نسا و دو ركعت آن را كه اگر تا آخر روز آوردند صحيح است اگر چه بد كرده است كه تأخير كرده است و ظاهر آية چون بلفظ جمع وارد شده است سه ماه درستست چنانكه ظاهر أحاديث صحيحه است .
و در حديث وارد شده است كه ذو الحجة همه ماه از جمله ماههاى حج است ، و أحاديث صحيحه و كالصحيحه بسيار وارد شده است كه چون ماه ذو القعدة داخل شود سر نتراشند اگر اراده حج داشته باشند ( و قد يجزى الحاجّ بالرّخص ان يوفّر شعره شهرا روى ذلك هشام بن الحكم و إسماعيل بن جابر عن الصّادق صلوات الله عليه و رواه إسحاق بن عمّار عن أبي الحسن موسى بن جعفر صلوات الله عليهما ) ( 1 ) و گاه هست كه حاج را مجزى باشد كه يك ماه موى سر را بگذارد بعنوان رخصت به آن كه تا قريب بروز هفتم يا هشتم ذي القعدة يا تا دهم سر مىتواند تراشيد و اين روايت هشام است در صحيح ، و إسماعيل نيز در صحيح كه روايت كرده‌اند از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه ، و إسحاق بن عمار در موثق كالصحيح روايت كرده است از حضرت امام موسى كاظم صلوات الله عليه و اين روايات صريح نيست كه در حج يك ماه موى سر مىتوان گذاشت پس مىتوان حمل كردن اين روايات را بر عمره چنانكه در حديث إسحاق تصريح شده است به آن كه در عمره يك ماه موى سر را مىگذارد و ممكن است كه حديث ديگر باشد پس أولى و أحوط آنست كه از أول ماه ذي القعدة سر نتراشد و اصلاح ريش نكند ، و اگر سر بتراشد يا اصلاح ريش

447