إسم الكتاب : لوامع صاحبقرانى ( شرح الفقيه ) ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 725)

آرزو كرد حسب الامر و ليكن عبارت حديث در علل موافق متن است ( و روى انّها سمّيت منى لأنّ إبراهيم عليه السّلام تمنى هناك ان يجعل الله مكان ابنه كبشا فيأمره بذبحه فدية له ) ( 1 ) و در علل محمد بن سنان مذكور است كه حضرت أبو الحسن علي بن موسى الرضا صلوات الله عليهما در جواب اين سؤال كه كرده بود كه چرا منى را منى مىگويند فرموده بودند كه چون جبرئيل به حضرت إبراهيم گفت كه آرزو كن آن حضرت در آنجا آرزو كردند كه حق سبحانه و تعالى بعوض فرزندش گوسفندى خوب بفرستد و أو را امر كند كه آن را بعوض فرزندش ذبح كند پس آرزو كرد و حق سبحانه و تعالى آرزوى أو را مستجاب فرمود و تتمه را انسب بود ذكر كردن و آن « فاعطى مناه » است كه ظاهرش آنست كه وجه تسميه بر آوردن آرزو باشد يا هر دو .
< صفحة فارغة > [ مسجد خيف ] < / صفحة فارغة > ( و سمّى الخيف خيفا لأنّه مرتفع عن الوادي و كلَّما ارتفع عن الوادي سمّى خيفا ) ( 2 ) و در صحيح از معاوية بن عمار از آن حضرت صلوات الله عليه منقول است كه پرسيدم كه چرا مسجد خيف را كه در منى واقع است خيفش مىنامند حضرت فرمودند كه از جهة آن كه بر بلندى واقعست از وادى كه راه سيل است و راه است و هر موضعي كه بر بلندى واقع است آن را خيف مىگويند و دور نيست كه مراد اين باشد كه در اين مسجد نماز و عبادت كردن سبب رفعت مراتب صوري و معنوي مىشود < صفحة فارغة > [ وقوف به مشعر ] < / صفحة فارغة > ( و انّما صيّر الموقف بالمشعر و لم يصر « يصيّر خ » بالحرم لأنّ الكعبة بيت الله و الحرم حجابه و المشعر بابه فلمّا قصده الزّائرون أوقفهم بالباب يتضرّعون حتّى اذن لهم بالدّخول ثمّ أوقفهم بالحجاب )

41