يعنى از رؤسا و بزرگان شياطينند ، و در كتب عامه بنونست و خيرش از جانب چپ مىآيد عرض نمودند كه يا رسول الله اگر مردمان بشنوند كسى شتر نگاه نخواهد داشت فرمودند كه أشقياء فجره ترك نخواهند كرد و هميشه خواهند داشت و ظاهر اين حديث نيز آنست كه حديث أول نيز مراد باشد از جهة صاحب نه ساربان چون در عبارت موافقند .
و در صحيح از عمر بن يزيد منقولست كه در وقتي كه در مدينه مشرفه أقامت كرده بودم چند شتر خريدم و مرا بسيار خوش آمده بود چون شتران خوب بود و ارزان خريده بودم پس داخل شدم بر حضرت امام موسى كاظم صلوات الله عليه چنانكه در كافى است ، و در محاسن داخل شدم بر حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه و ممكن است كه دو واقعه باشد و غريبتر مىشود عرض نمودم بر آن حضرت حضرت فرمودند كه ترا با شتر چكار نمىدانى كه آفات شتر بسيار است چون بسيار محفوظ بودم و خريده بودم به كرايه دادم و با غلامان به كوفه فرستادم خبر رسيد كه همه سقط شدند پس به خدمت آن حضرت رفتم و واقعه را عرض نمودم حضرت اين آية را خواندند كه ترجمه اش اينست كه بايد كه حذر كنند جمعى كه امر خداوند خود را مخالفت مىكنند كه به ايشان رسد بلايى در دنيا يا عذاب اليم در آخرت يعنى مخالفت أئمة هدى صلوات الله عليهم در مباحات نيز بد است و بعذاب دنيوي نيز مبتلا شوند و ظاهرا راوي گمان كرده بوده است كه أموري كه متعلق است بدنيا مسمّى است به أمور ارشادي و مخالفت جايز است حضرت فرمودند كه مخالفت در هيچ بابى جايز نيست .
و ممكن است كه عتاب به أو به اعتبار ارتكاب مكروهات باشد چنانكه

400