استر در عرب و عجم چنين ديدم و شنيدم ، و ممكن است كه بر عكس بايد و در شتر چنين بوده باشد و در حيوانات ديگر اين نحو سوار شدن تازه متعارف شده باشد و بهتر اين باشد كه پاى راست را أولا بگذارند و اين ضعيف در أوايل چنين سوار مىشدم هر كه مىديد منع مىكرد تا آن كه لا بد بر نحو متعارف سوار مىشوم تا سبب تشنيع و غيبت جمعى نشود و الله تعالى يعلم الواقع و مسموع از مشايخ أول است ( و قال صلوات الله عليه في الغنم إذا أقبلت أقبلت و إذا أدبرت أقبلت و البقر إذا أقبلت أقبلت و إذا أدبرت أدبرت و الإبل إذا أقبلت أدبرت و إذا أدبرت أدبرت ) ( 1 ) و منقول است كالصحيح از ثابت ضعيف از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه كه حضرت سيد المرسلين صلَّى الله عليه و آله فرمودند كه گوسفند هر گاه اقبال مىكند و مىآيد خوب مىآيد اندك روزى يكى هزار مىشود و هر گاه ادبار مىكند و اقبال نمىكند ادبارش اقبال است يعنى ادبار ندارد و هميشه خوبست يا آن كه اگر آمد ندارد از ابتدأ ظاهر مىشود يا آن كه اگر رو به تلف كند بتدريج تلف مىشود .
ممكن است كه چون شروع كند در ادبار همه را از جهة گوشت و پوست بكشد و به صاحبش ضرر نرسد يا اگر گوسفند تلف شود حق سبحانه و تعالى عوض دهد چون سنت است نگاهداشتن آن بخلاف شتر كه مكروهست ، و ممكن است كه وجهش اين باشد كه گوسفند داشتن شكستگى مىآورد و شتر تكبر چنانكه ظاهر است ، و گاو وسط است اقبالش اقبال است و ادبارش ادبار ، و شتر اقبالش ادبار است ، و ادبارش يعنى اگر

398