جبرئيل در روز نهم در عرفات به حضرت إبراهيم عليه السلام گفت كه در عرفات اعتراف كن به گناهان خود و عبادات حجرا ياد گير از اين جهت اين روز را عرفه ناميدند اين معنى اين عبارتست و ظاهرا غلط از نساخ اين كتاب شده است در لفظ عرفه در هر دو موضع و در هر دو عرفات مىبايد چنانكه اين عبارت را صدوق در علل و كلينى در كافى بعنوان عرفات ذكر كرده‌اند نه عرفه و در أمثال اين مواضع جزم داريم كه رتبه صدوق از آن بالاتر است كه فرق نكند ميان عرفه و عرفات بلى محتمل است كه سبب سرعت در تصانيف سهو قلم شده باشد و اين نيز نادر است چنانكه از تتبع يافته‌ايم .
و در حسن كالصحيح از معاوية بن عمار منقولست از صدوق و أو را سند صحيح باد هست پس صحيح باشد بلكه غير از اين سند هشت سند صحيح دارد بكتاب معاوية بن عمار كه گفت سؤال كردم از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه كه چرا عرفات را عرفات ناميدند حضرت فرمودند كه جبرئيل عليه السلام حضرت إبراهيم را در روز عرفه به جانب عرفات برد پس چون زوال آفتاب شد جبرئيل گفت يا إبراهيم اعتراف كن به گناه خود و بشناس محل عبادت خود را پس از اين جهت آنجا را عرفات ناميدند كه معرفت مناسك در اينجا شد و حضرت إبراهيم اعتراف نمود و كلينى و صدوق نيز همين مضمون را نسبت به حضرت آدم عليه السلام ذكر كرده‌اند در موثق كالصحيح از آن حضرت صلوات الله عليه و صدوق نقل به معنا كرده است با اختصار < صفحة فارغة > [ مشعر ] < / صفحة فارغة > ( و سمّى المشعر مزدلفة لان جبرئيل عليه السلام قال لإبراهيم عليه السلام بعرفات يا إبراهيم ازدلف إلى المشعر الحرام فسميت المزدلفة لذلك )

38