و آنها را لعن مىكنيد به درستى كه حق سبحانه و تعالى لعنت كرده است كسى را كه لعنت كند چهارپايان را .
بدان كه در حديث كالصحيح منقولست از حضرت أمير المؤمنين صلوات الله عليه كه فرمودند كه هر كه در سفر چهارپائى داشته باشد چون فرود آيد أول علف و آب دهد آن را پيش از هر كارى ، و زنهار كه تازيانه و چوب مزنيد بر روى چهارپايان كه پروردگار خود را تسبيح مىكند .
و أيضا كالصحيح منقولست كه آن حضرت فرمودند كه مزنيد بر روى چهارپايان و روى هر جانورى كه تسبيح و تحميد حق سبحانه و تعالى مىكند ( و في خبر اخر لا تقبّحوا الوجوه ) ( 1 ) و در حديث ديگر منقولست كه قبيح مكنيد روى حيوانات را بمانند داغ كردن ، و حديث سابق و اين حديث را نديدم باين لفظها ممكن است كه نقل بالمعنى كرده باشد يا از كتب أصول نقل كرده باشد .
و در صحيح از حلبى و صحيح از ابن سنان منقولست كه از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه پرسيدند از داغ كردن حيوانات حضرت فرمودند كه باكى نيست هر جا كه خواهد داغ مىتواند بغير از رو .
و در حديث ديگر وارد شده است كه گوشها را داغ كنيد ( و قال النّبيّ صلَّى الله عليه و آله انّ الدّوابّ إذا لعنت لزمتها اللَّعنة ) ( 2 ) و منقولست كه آن حضرت فرمودند كه هر گاه كسى لعنت كند چهارپايان را خواه بعنوان يا ملعون يا لعنك الله يا مانند تعست هلكت لازم مىشود أو را كه لعنت كند در عوض يا آن كه تأثير مىكند و ضررش به صاحب مىرسد خصوصا مانند راه مكة كه شتر جان آدمي است شتر كه مىماند آدمي

374