احسان خداوند خود را به سبب تجارت كه آن نيز از جمله توشه شما باشد ، و هم چنين اگر دعا كنيد و از خداوند خود رفاهيت عيش دنيا را طلب كنيد چون أكرم الأكرمين است و دنيا و آخرت هر دو از اوست و شما بهر دو محتاجيد همه را از أو طلب كنيد ، بلى مىبايد كه مقصود بالذات أخرت باشد و دنيا مقصود بالعرض باشد بلكه ممكن است كه غرض از دنيا نيز آخرت باشد بانكه غرض از تجارت اين باشد كه در همين موضع راه نفع شما به محتاجان و بىچارگان رسد قطع نظر از آن كه هر گاه متاعي با خود دارند هميشه متوجه حق سبحانه و تعالى است كه متاع ايشان به سلامت به آن جا رسد و دعا مىكنند كه نفع كند و به سبب اينها نيز بنده را قرب حاصل مىشود و خاطرش مطمئن است و خوف هلاك ندارد و اگر بعوض متاع زر برد دشمن زر بيشتر از دشمن متاعست ، و اگر دزد برد متاع را مىبرد جان به سلامت است ، و اگر زر دارد غالب أوقات در كمر مىبندد و أكثر أوقات مىكشند كه زر را ببرند و عمده آنست كه بنده خود را خالص كند از جهة رضاى خداوندش اگر خالص است اينها ضرر ندارد و اگر خالص نيست نداشتن نافع نيست و راههاى شيطان بسيار است

360