( و قال أبو الحسن موسى بن جعفر صلوات الله عليهما في وصيّة رسول الله صلَّى الله عليه و آله لعليّ صلوات الله عليه لا تخرج في سفر وحدك فانّ الشّيطان مع الواحد و هو من الاثنين ابعد يا علىّ انّ الرّجل إذا سافر وحده فهو غاو و الاثنان غاويان ، و الثّلاثة نفر و روى بعضهم سفر ) ( 1 ) و كالصحيح منقولست از آن حضرت صلوات الله عليه كه در جمله وصاياي حضرت سيد المرسلين صلَّى الله عليه و آله كه به حضرت أمير المؤمنين صلوات الله عليه فرموده بودند اين بود كه يا علي تنها بسفر مرو كه شيطان رفيق كسى است كه تنها باشد ، و بدو كس نيز نزديكست و ليكن دورتر از يكى است يا علي به درستى كه شخصي كه تنها مىرود گمراه است يعنى غالبا راه را كم مىكند يا راه شرع را از دست داده است و راه دزدان را بر خود باز كرده است ، و دو كس نيز گمراهند ، و سه كس جماعتند و نفر را بر كل مردم اطلاق مىكنند و بر كمتر از ده نيز اطلاق مىكنند ، و بعضي همين روايت را از آن حضرت نقل كرده‌اند و به جاى نفر سفر ذكر كرده‌اند يعنى سه كس مسافرانند يعنى شرط مسافرت را به جا آورده‌اند ، و اين در صورتيست كه راه امن باشد و الا گاه باشد كه ده هزار كس جمع شوند نتوانند رفت چنانچه ظاهر است و لفظ روى از برقى است چنانكه در محاسن است و همين حديث را كلينى به همين نحو روايت كرده است و صدوق بنحو أو .
( و روى إبراهيم بن عبد الحميد عن أبي الحسن موسى بن جعفر صلوات الله عليهما قال لعن رسول الله صلَّى الله عليه و آله ثلاثة الاكل زاده وحده و النّائم في بيت وحده و الرّاكب في الفلاة وحده ) ( 2 ) و در موثق كالصحيح منقولست كه آن حضرت صلَّى الله عليه و آله لعن

335