مشايعت رفتند حضرت أمير المؤمنين صلوات الله عليه فرمودند كه برادر خود را وداع كنيد چون مفارقت ضروريست أو را مىبايد رفت و شما را بر مىبايد كشت پس هر يك أو را وداعى نمودند با تعزيه و تسليه چون متوجه ربذه بود در وقتي كه عثمان أو را اخراج نموده بود .
پس حضرت امام حسين صلوات الله عليه وداع فرمودند كه حق سبحانه و تعالى ترا رحمت كند اى أبو ذر ، و در كافى در توديع حسنين صلوات الله عليهما مذكور است كه هر دو أو را مخاطب ساختند بيا عمّاه و أو را عم خود خواندند و رعايت أدب أو فرمودند كه به درستى كه اين قوم يعنى عثمان و اتباعش ترا باين بلاها مبتلا ساختند از جهة آن كه تو دين خود را از جهة ايشان بر باد ندادى ايشان رفاهيت دنيا را از تو منع كردند و فرداى قيامت ايشان را به آن چه منع كردهء ايشان را از آن كه دين باشد محتاج خواهند بود يعنى نهايت احتياج بدين خواهند داشت و نخواهند داشت ، و تو چه بىنياز خواهى داشت از آن چه ايشان ترا از آن منع نمودند كه آن رفاهيت زندگانى تو باشد در اين بلد ، پس أبو ذر گفت حق سبحانه و تعالى شما را رحمت كند اى أهل بيت رسول الله كه مرا در دنيا آرزويى نيست بغير از ديدن شما كه چون شما را مىبينم حضرت سيد المرسلين به يادم مىآيد و اين را نيز از من گرفتند .
و مجمل حكايت أبو ذر آنست كه بعد از أئمة هدى صلوات الله عليهم كسى به زهد أبو ذر رضى الله عنه نمىرسيد ، و ظاهرا مأمور بود كه تقيه نكند و در زمان عثمان چون بر خلاف سيرت رسول الله صلى الله عليه و آله سر مىكرد و مىگفت كه أبو بكر و عمر خسر الدنيا و الآخرة بودند و هر گاه آخرت را كسى بر باد دهد چرا دنيا را بر باد دهد و چون والى شد بيت المال

326