إسم الكتاب : لوامع صاحبقرانى ( شرح الفقيه ) ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 725)

سگى كه دم را برداشته باشد .
و گرگى كه از برابر فرياد كند و بر دم نشسته باشد و فرياد كند ديگر فرياد يا دم را بلند كند ديگر پست كند سه مرتبه و آهويى كه از دست راست أو پيدا شود و بدست چپ أو رود و بومى كه فرياد كند مطلقا يا گريه كند چون خنده اش را ميمون و مبارك مىدانند أكثر عوام و زن پيرى كه گيسوى أو سياه و سفيد شده باشد و روبرو آيد و بي چادر باشد يا أعم و الاغ مادة گوش بريده ، پس كسى كه در نفس خود يا بد كراهتى از اينها بايد كه اين دعا بخواند كه ترجمه اش اينست كه پناه به تو آوردم اى پروردگار من از شر آن چه در خود مىيابم از خوف ، خداوندا مرا در پناه خود در آور ، پس فرمودند كه هر كه اين دعاى اعتصام را بخواند حق سبحانه و تعالى أو را حفظ نمايد .
بدان كه آن چه در اين حديثست كه شوم است اينها بحسب ظاهر مخالفت دارد با آن چه از پيش گذشت كه طيره نمىباشد ، و حمل مىكنيم بر آن كه مردمان اينها را شوم مىدانند و در واقع تشام ندارند و ليكن نفوس ضعيفه از اينها متأثر مىشوند بايد كه دعاى اعتصام را بخوانند تا حق سبحانه و تعالى أو را در حفظ خود محفوظ دارد و واهمه بسيار است كه كشنده است ، ديگر پنج چيز فرمودند ، و در نسخ حديث از كافى و امالى و محاسن و غيرهما نيز پنج است و آن چه شمرده شده است هفت است ممكن است كه پنج را كه عمده باشد أول فرموده باشند و دو چيز آخر را ملحق ساخته باشند كه از اينها نيز توهم مىباشد كمتر و يا آن كه هفت أول را به غلط پنج شنيده باشد

301