به حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه كه من مبتلا شده‌ام به محبّت علم نجوم و گاه هست كارى دارم نظر به طالع مىكنم يعنى ملاحظه مىنمايم كه در آن ساعت چه برج طالع است و اعمال بسيار از جهة اين ساخته‌اند از اصطرلاب و مطلع الأنوار و غير آن . و اگر كسى في الجملة شعوري دارد احتياج باين اعمال نيست ملاحظه مىكند كه آفتاب در كدام برجست و در چند درجه آنست مثلا اگر آفتاب در درجه أولى حمل باشد در روز أول نوروز أول ظهر سرطان طالع مىشود و أول غروب ميزان طالع مىشود و در نصف شب جدى طالع مىشود و هر برجى يا مطلبي مناسبت دارد در آن وقت از أول طلوع آن برج تا دو ساعت خوبست . مثلا اگر از جهة عقد نكاح برج ثابت مطلوبست غير از عقرب بر مذهب همه و غير از أسد بر مذهب جمعى ، و در دلو و ثور خوبست و اگر دايره هندى كشيده باشند دو سه روز كه در هر فصلى تدبّر نمايد أوقات را مىداند و در شب ستارگان كافى است پس بعد از ملاحظه اگر شر طلوع كرده باشد مىنشينم و به آن كار نمىروم و اگر خير طالع باشد در انكار شروع مىنمايم .
حضرت فرمودند كه اگر در طالع خوب مىروى كارت ساخته مىشود ؟ عرض كردم كه بلى حضرت فرمودند كه كتابهاى خود را بسوزان و ظاهرا سببش اين باشد كه بر آمدن حاجت مقارن اين ملاحظه علامت استدراج است كتابها را مىبايد سوخت تا اعتمادش بر حق سبحانه و تعالى باشد نه به ستاره .
بدان كه أحاديث بسيار وارد شده است بر حقيقت نجوم ، و أحاديث بسيار وارد شده است بر نهى از تعليم و تعلم آن بلكه بعضي دلالت مىكند بر كفر كسى كه قايل به نجوم باشد ، و جمع بين الاخبار باين است كه اگر كسى

299