در حرم باشد و محرم نباشد حضرت فرمودند كه بر اوست قيمت آن كبوتر ، و آن يك درهم است كه تصدق مىكند يا گندم و جو مىخرد از جهة كبوتران حرم پس اگر بكشد كبوتر را و أو محرم باشد در حرم پس بر اوست يك گوسفند و قيمت كبوتر و اين عبارت نيز دو احتمال دارد كه گذشت .
و بر اين مضمون أحاديث صحيحه و كالصحيحه وارد است و معمول به است و كسى خلاف نكرده است از علماء ما در اين حكم ( و روى حفص بن البخترىّ عن أبي عبد الله صلوات الله عليه في من أصاب طيرا في الحرم قال إن كان مستوى الجناح فليخلّ عنه و إن كان غير مستو نتفه و أطعمه و اسقاه فإذا استوى جناحاه خلَّى عنه ) ( 1 ) و به أسانيد صحيحه منقول است از آن حضرت صلوات الله عليه در كسى كه بگيرد كبوترى را در حرم حضرت فرمودند كه اگر پر داشته باشد و تواند پريد سر دهد و اگر پرش را بريده باشند كه نتواند پريد پرش را بكنند و آب و دانه اش بدهند تا چون پر آورد و بتواند پريد آن را سر دهند و اين نگاه داشتن از آن جهت است كه چون دست گرفت كبوتر را ضامن است و وقتي از ضمان در مىآيد كه تواند پريد و پر كندن از آن جهت است كه زودتر پر برآورد و اين مجربست قطع نظر از أحاديث بسيار كه در اين باب وارد شده است ( و روى العلا عن محمّد بن مسلم قال سالت أبا عبد الله صلوات الله عليه عن الرّجل يحرم و عنده في أهله صيد امّا وحش و امّا طير قال لا باس ) ( 2 ) و به أسانيد صحيحه متكثرة منقولست از محمد كه گفت سؤال كردم از آن حضرت صلوات الله عليه از شخصي كه احرام گيرد و نزد أو در خانه اش

270