محمد بن أيمن از معاوية بن عمار كه حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه فرمودند كه أسامي مكَّه مكَّه است و بكه و پيشتر گذشت كه بكه موضع بيت است و محمولست بر آن كه بر هر دو اطلاق مىكنند و امّ رحم به حاى مهمله و بسّاسه كه اگر جمعى در آنجا ظلم كنند بسّتهم و أخرجتهم و هلكوا يعنى بيرون مىكنند ظالم را و هلاك مىشوند .
و ممكن است كه صدوق نقل بالمعنى كرده باشد ، و معنى كلام صدوق اينست كه بساسه اش مىگويند زيرا كه هر گاه در مكة ظلم كنند مكة ايشان را هلاك مىكند ، و أم رحمش مىگويند كه هر گاه ملازم شوند در آنجا رحمت الهى شامل حال ايشان مىشود و ممكن است كه ظلموا مجهول باشد يعنى اگر كسى بر ايشان ظلم كند حق سبحانه و تعالى بر ايشان رحم مىكند .
و ظاهرا تصحيف از نساخ شده است و چنين بوده است كه « كانوا إذا لزموها رحموا » يعنى هر گاه در آنجا ملازم و مجاور شوند رحمت الهى شامل حال ايشان مىشود چنانكه در خصال است و صاحب قاموس نيز امّ رحم به حاى مهمله ساخته است

267