ظاهرا آية كريمه نيز اينست كه * ( إِنَّ أَوَّلَ بَيْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِي بِبَكَّةَ ) * يعنى به درستى كه أول خانه كه از جهة عبادت مردمان آفريده شد آن خانه ايست كه در بكه است و ظاهر ظرفيت همان مقدار است و احتمال مكة نيز دارد و ليكن حديث ظاهر و مبين مىگرداند مراد الهى را و در موثق كالصحيح وارد شده است كه حضرت امام محمد باقر صلوات الله عليه فرمودند كه موضع كعبه را بكه مىگويند زيرا كه گردنهاى جباران را درهم مىشكند و أكثر أهل لغت اين معنى را گفته‌اند و معاني سابقه را نيز گفته‌اند مگر گريه را < صفحة فارغة > [ هديه براي كعبه ] < / صفحة فارغة > ( و انّما لا يستحب الهدى إلى الكعبة لأنّه يصير إلى الحجية دون المساكين و الكعبة لا تأكل و لا تشرب و ما جعل هديا لها فهو لزوّارها ) ( 1 ) و چرا سنت است و يا سنت نيست هدى بسوى كعبه بردن زيرا كه هر هديه كه از جهة كعبه مىبرند خادمان حرم كه أولاد شبيه‌اند بر مىدارند و كعبه نمىخورد و نمىآشامد كه محتاج به هديه باشد و هر چه را كه هديه از جهة كعبه مىآورند مىبايد كه آن را به زايران كعبه دهند .
پس بنا بر نسخه لا مراد اينست كه چون به مصرف نمىرسد سنت نيست و اين اظهر است و بنا بر نسخه عدم لا مراد اينست كه به مصرف برسانند ، و بر اين مضمون أحاديث بسيار وارد شده است و اگر هدى گاو يا گوسفند يا شتر باشد آن هدى مستحب است و در مكة در حزوره مىكشند اگر در احرام عمره باشد و در منى مىكشند اگر در احرام حج باشد .
و در صحيح از علي بن جعفر منقول است كه گفت سؤال كردم از برادرم حضرت امام موسى كاظم صلوات الله عليه از شخصي كه كنيزك خود را هدى كعبه كند چه كند حضرت فرمودند كه آن را بفروشد و كسى را

25