مىرساند آن چه ايشان را ضرور باشد و هر كه به حج مىرود گناهانش آمرزيده مىشود و بهشت از جهة أو واجب مىشود و مىگويند كه عمل را از سر گيريد و محفوظ است أهل و مال أو و اين مجموع از جهة شيعيان است چنانكه منقولست در صحيح از صفوان از أبو المعزاء از سلمه كه گفت نزد حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه بودم كه شخصي آمد كه أو را أبو الورد مىگفتند به حضرت عرض نمود كه رحمك الله كاش راحت مىدادى بدنت را از محمل يعنى به كجاوه مىفرموديد و آزار نمىكشيديد كه بر شتر باردار سوار مىشويد حضرت فرمودند كه اى أبو الورد من دوست مىدارم كه در يابم منافعى را كه حق سبحانه و تعالى فرموده است در آنجا كه فرموده است كه اعلام كن مردمان را به حج تا آن كه جمعى پيادگان بيايند و جمعى بر شترهاى لاغر از راههاى دور تا در يابند نفعهاى بسيار را كه به ايشان رسد و خداوند خود را ياد كنند به درستى كه كسى كه خود را در معرض اين نفعها در نمىآورد مگر آن كه نفع مىيابد يعنى بر شتران لاغر زامله سوار شدن و رياضت كشيدن سبب اين نفعهاى عظيمه است و محتمل است كه مراد أبو الورد اين باشد كه شما حج بسيار كرده‌ايد و در حج كردن و كجاوه نشستن و تكانيدن كجاوه آزار مىكشيد و بدن شما ضعيف است و تاب اين مشقتها ندارد و كاش اين سنت را به جا نمىآورديد حضرت فرموده باشند كه از سر اين نفعها نمىتوان گذشت يا آن كه از جهة بدن نفع دارد پس فرمودند كه اما شما شيعيان كه به حج مىرويد چون برمىگرديد گناهان شما آمرزيده‌اند و اما غير شما مالها و أهل ايشان محفوظ مىماند چون ايمان شرط ثواب است و ايشان ندارند .
و در صحيح از حضرت سيد الساجدين صلوات الله عليه منقول است

170