رسول الله من اين عمل را از جهة رضاى الهى كردم عمل مرا ضايع مگردان حضرت فرمودند كه شفاعت ما ترا به حال خود است و اين قليل را قبول كن كه ما أهل بيتيم كه چيزى كه داديم پس نمىگيريم قبول كرد ، و سال ديگر كعبه را خراب كرد و اگر كسى شك كند در كفر أو البتة كافر است و شكى نيست كه از براي به درك رفتن آن ملعون پيش از اجلش اين اعمال قبيحة كافى است پس نسبت باين شعر دادن دور نيست كه از اين جهة باشد كه حق سبحانه و تعالى گناه آن اعمال را به آخرت انداخته باشد تا چيزى از عذاب أو مخفف نشود ( و قال أبو جعفر صلوات الله عليه ما من عبد يؤثر على الحجّ حاجة من حوائج الدّنيا إلَّا نظر إلى المحلَّقين قد انصرفوا قبل ان تقضى له تلك الحاجة ) ) * ( 1 ) و به أسانيد متكثرة منقول است از أبو حمزه كه حضرت امام محمد باقر صلوات الله عليه فرمودند كه هر بنده كه اختيار كند بر حج كارى از كارهاى دنيوي را البتة نظر خواهد كرد كه حاجيانى كه سرها تراشيده‌اند برگشته باشند پيش از آن كه انكار ساخته شده باشد .
و اين معنى مجربست و كارها همه بىتوفيق الهى متحقق نمىشود و چون أو ترك حج نمود حق سبحانه و تعالى نيز سلب توفيق مىكند و آن كار ساخته نمىشود و قبل از بعثت موسى سر را مىگذاشتند و در عمرى كه يك بار حج مىكردند سر مىتراشيدند موافق سنت حضرت إبراهيم عليه السّلام ، و چون عرب بت پرستى را اختيار نمودند بسيارى از فروع دين را نيز ترك نموده بودند ، و چون حضرت سيد المرسلين صلَّى الله عليه و آله فرمودند كه در حج و عمره سر را بتراشند بر ايشان بسيار شاق بود أولا بتدريج سر تراشيدن

136