( 1 ) و كالصحيح از سيف عمار ثقة منقول است كه حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه فرمودند كه هر كه حج را خالصا از جهة رضاى الهى به جا آورد و لوجه الله بمعنى للَّه است كه قصد أو در وقت حج كردن ريا نباشد سمعه نيز نباشد كه أو را حاجى گويند بلكه مطلبش أطاعت الهى باشد حق سبحانه و تعالى مىآمرزد أو را البتة جز ما قطعا .
و كالصحيح منقولست از هارون بن خارجه كه آن حضرت صلوات الله عليه فرمودند كه حج بر دو قسم است يك حج آن است كه از جهة رضاى الهى است و ثواب آن بر حق سبحانه و تعالى بهشت است ، و يك حج آن است كه از جهة مردمانست و ثواب آن بر مردم است در روز قيامت يعنى اگر توانند داد و كه مىتواند داد و حال آن كه در آن روز همه به حال خود در مانده‌اند و مؤيد آية كريمه است أمثال اين اخبار چنانكه كه حق سبحانه و تعالى فرموده‌اند كه * ( وَأَتِمُّوا الْحَجَّ وَالْعُمْرَةَ لِلَّه ) * يعنى تمام كنيد حج و عمره را از جهة رضاى الله تعالى و چون أوامر در آيات ظاهرش وجوبست دلالت مىكند بر وجوب نيت اخلاص و قربت .
( و قال رسول الله صلَّى الله عليه و آله من أراد دنيا و آخرة فليؤمّ هذا البيت ) ( 2 ) و از آن حضرت صلَّى الله عليه و آله منقولست كه هر كه دنيا و آخرت هر دو را خواهد بايد كه قصد اين خانه كعبه كند كه حق سبحانه و تعالى هر دو را عطا مىكند و محتمل است كه مراد اين باشد كه هر كه غرضش از حج دنيا باشد و بس همان را به أو مىدهند و اگر غرضش محض آخرتست آن را مىدهند و بس يا آن كه هر دو را به أو مىدهند و هر كه هر دو را خواهد هر دو را مىدهند .

133