إسم الكتاب : لوامع صاحبقرانى ( شرح الفقيه ) ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 725)

الهى ترك وطن و مال و فرزند مىكنند از جهة جهاد يا طلب علم و أكثر مفسران گفته‌اند كه سايحان روزه دارانند چنانكه از حضرت سيد المرسلين صلَّى الله عليه و آله منقولست كه سياحت امّت من روزه است و در حديث كالصحيح نيز وارد است كه آنها صايمانند و ركوع كنندگان و سجود كنندگانند در نماز و امر كنندگان به معروف و نهى كنندگان به منكرند و جمعىاند كه محافظت نمايند حدود الهى را و بشارت ده يا محمد ايشان را به بهشت عنبر سرشت پس حضرت فرمودند كه هر گاه اين جماعت را ببينى و آن جماعت أولياء اللهاند و أصحاب قائم آل محمدند اليوم و در وقت خروج آن حضرت صلوات الله عليه در خدمت آن حضرت صلوات الله عليه خواهند بود پس چون اين جماعت بهم رسند در آن صورت جهاد از حج أفضل است و در زمان آن حضرت كه بنى اميّه مسلَّط بودند بر همه عالم اگر با ايشان جنگ بايست كردن لشكر نداشتند كه توانند جهاد كردن و به اسكان بنى اميّه جنگ كردن فائده نداشت و مع هذا كفرهء بنى اميّه در مقام قتل ايشان در مىآمدند و با آن كه آن حضرت هميشه مشغول عبادت بودند و با كسى الفت نمىفرمودند در مقام قتل حضرت بودند و هر كه خروج كرد كشته شد و أحاديث أهل بيت متواتر است كه در زمان غيبت حضرت صاحب الامر صلوات الله عليه جهاد ساقط است مگر وقتي كه كفار هجوم كنند بر بيضه اسلام يا سنيّان بر بيضه ايمان چنانكه در صحيح از يونس منقول است كه عرض نمودم به حضرت امام رضا صلوات الله عليه كه فداى تو كردم شخصي از شيعيان شما شنيد كه شخصي شمشير و أسب مىدهد كه مردم به جهاد روند به نزد آن شخص رفت و أسب و شمشير گرفت از روى ناداني و

131