( 1 ) منقول است از ميمون كه گفت در خدمت حضرت امام حسن صلوات الله عليه نشسته بودم كه شخصى به خدمت آن حضرت آمد و گفت يا ابن رسول الله فلانى را بر من مالى هست كه دين است بر ذمه من و مىخواهد كه مرا حبس كند حضرت فرمودند كه و الله ندارم مالى كه دين تو را ادا كنم آن شخص گفت كه پس به او بفرماييد كه با من بسازد تا بهم رسانم پس حضرت نعلين پوشيدند كه روانه شوند عرض نمودم كه يا ابن رسول الله فراموش كرديد اعتكاف خود را كه مىخواهيد بيرون فرمائيد حضرت فرمودند كه فراموش نكردم و ليكن از پدرم ( صلوات الله عليه ) ( 2 ) شنيدم كه فرمودند كه جدّم صلى الله عليه و آله فرمودند كه هر كه سعى نمايد در حاجت برادر مؤمنش چنان است كه نه هزار سال عبادت كرده بادش خداوند عالميان را كه روزهاى آن روزه باشد و شبهاى آن را به عبادت به روز آورد و چون دغدغه عظيم مىشود در اعتكاف در غير مساجد خمسه صدوق اين حديث را در آخر اين باب آورد كه تدارك اعتكاف بقضاء حوائج مؤمنين مىبايد كرد چنانكه در خصوص اين واقعه هست كه در وقت رفتن بقضاء حاجت او به او فرمودند كه چرا نزد فلان نرفتى گفت رفتم گفت كه معتكفم حضرت فرمودند كه اگر اعانت تو مىكرد بهتر از اعتكاف يك ماه بود .
و در صحيح از ابراهيم منقول است كه حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه فرمودند كه هر مؤمنى كه اعانت كند برادر مؤمن مظلوم را نزد حق سبحانه و تعالى بهتر است از يك ماه روزه و اعتكاف در مسجد الحرام و هر مؤمنى كه قدرت داشته باشد بر نصرت برادر مؤمنش و نكند حق سبحانه و تعالى او را از رحمت خود محروم كند در دنيا و آخرت .

703