ثمّ يعطى الاخر عن نفسه يردّدونها بينهم فيكون عنهم جميعا فطرة واحدة ) ( 1 ) و در موثق كالصحيح منقول است از اسحاق كه گفت عرض نمودم به حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه كه اگر شخصى بمقدار فطره خود داشته باشد و آن مقدار نداشته باشد كه فطره عيال خود را بدهد آيا فطره خود را مىدهد يا آن مقدارى كه دارد با عيال خود مىخورد حضرت فرمودند كه يك صاع را به عيالى مىدهد و او نيز به ديگرى تا بر همه مىگردانند در ميان خود تا از همه يك فطره داده شود و ظاهرش آن است كه آخرين به مستحق ديگر مىدهد و محتمل است كه به اولين دهد و محض تعبد مستحبى باشد و احوط آن است كه دور بگردانند و به ديگرى دهند مگر آن كه خود بسيار فقير باشند .
< صفحة فارغة > [ فطره ميهمان ] < / صفحة فارغة > ( و روى الحسن بن محبوب عن عمر بن يزيد قال سالت ابا عبد الله صلوات الله عليه عن الرّجل يكون عنده الضّيف من اخوانه فيحضر يوم الفطر يؤدّى عنه الفطرة فقال نعم الفطرة واجبة على كلّ من يعول من ذكر او انثى صغير او كبير حرّ او مملوك ) ( 2 ) و به اسانيد صحيحه منقول است از عمر كه گفت سؤال كردم از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه از شخصى كه نزد او مهمانى باشد از برادران مؤمنش و روز فطر حاضر مىشود آيا فطرهء او را مىدهد حضرت فرمودند كه فطره واجب است بر هر كه عيال او باشد از نر و ماده و كوچك و بزرگ و آزاد و بنده و ظاهرا مراد دخول روز فطر دخول شام شب عيد است كه فطره در آن وقت واجب مىشود و اطلاق يوم بر شبانه روز شايع است ، و در تهذيب اين زيادتى هست كه عمر بن يزيد گفت كه ديگر سؤال كردم از آن حضرت

663