تعالى فرموده است كه « * ( مَثَلُ نُورِه كَمِشْكاةٍ ) * و مراد از مشكاة انوار مقدسه معنويه اوست كه طينت ايشان از آن انوار مخلوق شده است و فيوض مقدسه از جناب اقدس او به توسط ايشان به انواع مخلوقات فايض مىگردد و در واقع خلايق به منزله طوطيند كه هر چه تعليم ايشان مىكنند ايشان مىگويند و از معانى چنانكه مراد است ايشان خبر ندارند مثلا ايشان را تعليم كرده‌اند كه بگويند الحمد لله رب العالمين همين لفظ را مىگويند از جهت خداوند بمعنى كه خداوند داند نه بمعنى كه ايشان تصور كرده‌اند يا كنند لهذا حضرت سيد الواصلين صلى الله عليه و آله فرموده است كه من احصا نمىتوانم كرد ثناى تو را تو چنانى كه خود ثناى خود كرده و بزرگوارى مخصوص ذات مقدس توست و هر نعمتى كه به هر مخلوقى فايض شده است از توست از تو سؤال مىكنم كه صلوات فرستى بر محمّد و اهل بيت او و بگردانى در اين شب نام مرا در زمره سعادتمندان و بگردانى روح مرا با شهدا كه انبيا و اوصيا باشند چنانكه در قران مجيد در بسيار جائى مذكور است ، يا آن كه مرا به رتبه شهادت فايز گردان و اقلا از ثواب ايشان بهره مند باشم ، و بگردان احسان مرا در طبقه بلند مرتبگان و از طرفين چنين گردان به آن كه مرا نيز در طبقه اعلاى محسنان گردان كه در عبادات غير از تو ديگرى را نبينم ، و گناهان مرا مغفور گردان و سؤال مىكنم كه يقينى عطا فرمائى مرا كه تو به فضل خود آن را در دل من درآورى و ايمان عطا فرمائى كه شكى و ريبى در دل من نماند .
و نسخ در جميع فقرات اين دعا به سه عنوان واقع شده است يكى آن كه لفظ به داشته باشد و با باى سببيت باشد كه به سبب آن يقين شك را زايل گردانى و يا آن كه حرف با باشد و ضمير نباشد و باى تعديه باشد كه تذهب بالشك عنى

603