قلم راوى يا از حفظ او افتاده باشد و باكى نيست كه اگر يك ماه روزه گرفته باشد و از ماه بعد از آن چند روز گرفته باشد و او را مانعى بهم رسد كه قطع كند و ما بقى را پى در پى واقع نسازد و بعد از آن تتمه دو ماه را به جا آورد يا مىآورد كه دو ماه متحقق شود و ظاهر اين حديث دلالت مىكند بر آن كه تتابع در ماه ثانى واجب نيست كه اگر واجب مىبود ابتداء آن از ماه ذى القعده جايز نمىبود .
و مرويست در قوى از عبد الله بن سنان از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه در شخصى كه واجب سازد بر خود كه يك سال روزه بگيرد و نتواند كه يك سال را پى در پى به جا آورد حضرت فرمودند كه يك ماه و بعضى را پى در پى واقع مىسازد و بعد از آن اگر متفرق باشد قصور ندارد و چون در عبارت نذر نيست كه متتابع واقع سازد و راوى توهم كرده بود تتابع را حضرت فرمودند كه يك ماه و يك روز پى در پى واقع سازد بر سبيل استحباب و ممكن است كه بحسب واقع واجب باشد يا در قصد تتابع كرده باشد و همين كافى باشد و الله تعالى يعلم .

563