إسم الكتاب : لوامع صاحبقرانى ( شرح الفقيه ) ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 708)

نمىشود چنانكه اكثر اصوليين اين اعتقاد دارند .
و بخارى از جابر روايت كرده است كه حضرت سيد المرسلين صلى الله عليه و آله در سفرى بودند ديدند كه جمعى بر سر شخصى ازدحام كرده بودند و سايه بانى بر سرش زده بودند حضرت پرسيدند كه چه ازدحام است صحابه گفتند يا رسول الله اين مرد روزه است حضرت فرمودند كه ليس من البرّ الصّوم فى السّفر ) * ، و ديلمى و مسلم و غير ايشان اين عبارت را ذكر كرده‌اند و در جامع الاخبار بطرق متكثره اين عبارت را ذكر كرده است با عبارت ميم بدل از لام كه ليس من ام بر ام صيام فى ام سفر ) * و با وجود نقل اين اخبار در صحاح خود اكثر ايشان روزه ماه رمضان و غير آن را در سفر بهتر از افطار مىدانند و ظاهرا صدوق روزه نافله را در سفر حرام مىداند و احاديث بسيار اكثر در نهى وارد شده است و بعضى گذشت ، و دو حديث ضعيف مرسل وارد شده است كه قصور ندارد .
و مولانا عبد الله قدس الله روحه مىفرمودند كه ثواب ندارد و حرام هم نيست و اين مذهب جمع مىكند ميان اخبار كه هيچ خبرى را طرح نبايد كرد و مىگفت كه مكروه بمعنى اقل ثوابا در اينجا معنى ندارد ، مثل نماز در حمام معنى دارد كه نماز را در غير آنجا واقع سازند بهتر است اما در صوم طرفى ندارد كه ايقاعش در آنجا بهتر باشد و سخن متين است و تركش اولى است خروجا من الخلاف و هر گاه امرى داير شود ميان استحباب و حرمت يقين تركش اولى است با آن كه احاديث نهى بسيار است و خواهد آمد .
< صفحة فارغة > [ سفر بعد از ظهر ] < / صفحة فارغة > ( و روى الحلبيّ عن ابى عبد الله صلوات الله عليه انّه سئل عن الرّجل يخرج من بيته و هو يريد السّفر و هو صائم فقال ان خرج قبل ) *

521