إسم الكتاب : لوامع صاحبقرانى ( شرح الفقيه ) ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 708)

اظهار شكر او كنند و به او گويند كه ما خير خواه توئيم محض تملق است و دروغ مىگويند و اگر آن شخصى كه مال به ايشان داده است پريشان شود يا به مصيبتى مبتلا گردد و محتاج به يارى و مكافات ايشان شود اصلا مدد او نخواهند كرد بلكه دشمنى خواهند كرد چنانكه عثمان مالهاى بيت المال را به خويشان خود از بنى اميّه داد و در وقت محاصره همه هلاك او را مىخواستند و مطلقا مدد او نكردند و جمعى كه مال خود را در غير راه حق صرف نمايند و بغير اهلش دهند بهره كه دارند همين است كه جمعى از لئيمان و اشرار ايشان را مدح و ثنا گويند تا به ايشان احسان كنند و جاهلى چند گويند كه فلانى كريم است و حال آن كه نزد حق سبحانه و تعالى بخيل است پس كدام بهره پستتر و زيان كارتر از اين بهره است و كدام فايده از اين فايده كمتر است پس هر كه را از شما مالى باشد بايد كه به خويشان خود انعام كند و مؤمنان صالح را ضيافت كند و اسيران مسلمانان كه بدست كفاره افتاده باشند ايشان را به زر باز خرد و ابناء السبيل را كه از خانهاى خود دور افتاده‌اند اعانت كند كه به جاى خود روند كه اين اعمال از اخلاق نيكوست در دار دنيا و سبب بلند مرتبگى است در دار عقبى و امثال اين اخبار بسيار است .
( و قال رسول الله صلَّى الله عليه و آله من اتى اليه المعروف فليكاف به و ان عجز فليثن فان لم يفعل فقد كفر النّعمة ) ( 1 ) و بسند سكونى از آن حضرت صلى الله عليه و آله منقولست كه فرمودند كه هر كرا به او نيكى كنند و در كافى معروف است بى لام و آن بهتر است يا هر كه نيكى كند كسى را مىبايد كه آن كس نيز تلافى كند و اگر نتواند خوبى او را در مجالس بگويد و اگر هيچ يك از اين هر دو را نكند كفران نعمت آن شخص كرده

51