داشته باشد بگيرد هر مرضى كه باشد و دور نيست كه حديث متن همين حديث باشد كه نقل بالمعنى كرده باشد .
و در موثق از عمار منقولست از آن حضرت صلوات الله عليه در شخصى كه درد سر عظيم داشته باشد آيا جايز است كه افطار كند حضرت فرمودند كه هر گاه درد سر عظيم داشته باشد و تب محرق داشته باشد و درد چشم عظيم داشته باشد حلال است افطار .
و در قوى از آن حضرت صلوات الله عليه منقول است در شخصى كه روزه ماه رمضان را گرفته باشد و بيمار باشد حضرت فرمودند كه روزه را تمام مىكند و اعاده نمىكند آن چه كرده است مجزيست و اين محمولست بر روزه كه ضرر نداشته باشد يا جاهل مسأله باشد و اظهر آنست كه از روى تقيه وارد شده است و ظاهرش موافق است با مذاهب اكثر عامه كه روزه مرض و سفر را رخصت مىدانند نه عزيمت بر خلاف آيه و احاديث كه خواهد آمد در سفر .

470