< صفحة فارغة > [ ذا ] و ينظر تسعة فلا يرونه و لكن اذا راه واحد راه الف ) < / صفحة فارغة > ( 1 ) كالصحيح و در صحيح بطرق متعدده منقول است كه حضرت امام محمد باقر صلوات الله عليه فرمودند كه هر گاه ماه را به بينيد روزه بگيريد و هر گاه ماه را به بينيد روزه را افطار كنيد و ديدن ماه را شارع برأى و گمان مقرر نفرموده است و ديدن آن نيست كه ده نفر كه ايستاده باشند و نظر كنند يكى از ايشان گويد كه اين ماهست و نه كس ديگر نه بينند هر گاه يكى بيند هزار كس مىبينند و آن كه نظر كنند و بعضى گويند كه مىبينيم غالب اوقات آنست كه اشتباه كرده‌اند و در ماه اشتباه بسيار مىشود ، و ظاهر آنست كه بر سبيل مبالغه باشد و مراد اين باشد كه هر گاه جمعى همه حديد البصر باشند و به يك نسبت باشد حدت بصر ايشان هر گاه يكى بيند مىبايد كه همه به بينند و الا بسيار است كه جمعى معروفند به تيز بينى و دور بينى بر خلاف جمعى ديگر كه شب اول ماه را نه مىبينند پس اگر همه متفق باشند مىبايد كه چنين باشد كه چون يكى بيند باقى به بينند .
( و روى الفضيل بن عثمان الاعور عن ابى عبد الله صلوات الله عليه قال قال ليس على اهل القبلة الَّا الرّؤية و ليس على المسلمين الَّا الرّؤية ) ( 2 ) و به اسانيد صحيحه منقولست كه حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه فرمودند كه نيست بر اهل قبله مگر ديدن ماه و نيست بر مسلمانان مگر ديدن ماه و اهل قبله عبارت از كافهء مسلمانانست يعنى حق سبحانه و تعالى بر همه چنين مقرر فرموده است و هر كه مسلمانست مىبايد باين عمل كند چنانكه حق سبحانه و تعالى فرموده است كه يا محمد ( ص ) از تو سؤال مىكنند از

434