مىكند بر انحصار يعنى آن كسانى كه در دنيا نيكى مىكنند ايشانند كه در اخرت نيكى خواهند كرد بإيثار ديگران بر خود .
( و تفسيره انّه اذا كان يوم القيمة قيل لهم هبوا حسناتكم لمن شئتم و ادخلوا الجنّة ) ( 1 ) و تفسيرش به نحوى كه برقى مرفوعا از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه روايت كرده است آنست كه فرمودند كه اهل معروف در دنيا ايشانند اهل معروف در آخرت ، به ايشان مىگويند كه گناهان شما را آمرزيدند پس ببخشيد حسنات خود را بهر كه مىخواهيد يعنى چون در روز قيامت آدمى عمده اميدى كه از حسنات دارد آنست كه سبب رفع سيئات شود خصوصا جمعى كه خلقت ايشان را به خوبى سرشته‌اند و مىخواهند كه هر چه دارند بر ديگران ايثار كنند چنانكه در دار دنيا مىكردند و خوفى كه دارند از سيئاتست و آرزوى ايشان همين است كه شايد وسيله شود كه گناهان ايشان بخشيده شود تا ايشان حسنات خود را ببخشند پس بشارت مىدهند به ايشان كه مطلوب شما حاصل شد و گناهان شما آمرزيده شد شما حسنات خود را بهر كه خواهيد ببخشيد و داخل بهشت شويد .
و كالصحيح منقول است كه از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه كه اصحاب حضرت سيد الانبياء صلى الله عليه و آله به نزد آن حضرت آمدند و عرض نمودند يا رسول الله پدران و مادران ما فداى تو باد به درستى كه اهل نيكى را در دار دنيا به نيكى مىشناسند ، در اخرت بچه چيز مىشناسند ايشان را ؟
حضرت فرمودند كه چون اهل بهشت را داخل بهشت خواهند كرد بويى بسيار خوش به ايشان مىچسبد و اين جماعت بر هر كه مىگذرند از آن بو مىيابند كه ايشان در دار دنيا اهل نيكى بوده‌اند .

39