استنشاق مىكند فرمودند بلى و ليكن مبالغه نكند يعنى در استنشاق به آن كه بالا كشد به حلقش رود و حق آنست كه اين اخبار مطلق است .
و در صحيح و در حسن كالصحيح منقول است از حماد و حلبى از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه در صائمى كه وضو سازد از جهة نماز و آب به حلقش رود حضرت فرمودند كه اگر وضوى او از جهة نماز واجب باشد بر او چيزى نيست و اگر از جهة نماز سنت باشد پس بر اوست قضا و كالصحيح منقول است از يونس به همين مضمون پس احتياط در قضاست البته .
( و سال سماعة بن مهران ابا عبد الله صلوات الله عليه عن رجل عبث بالماء يتمضمض به من عطش فدخل حلقه قال عليه قضاؤه فان كان فى وضوء فلا باس به قال و سألته عن القى فى شهر رمضان قال ان كان شىء يذرعه فلا باس و ان كان شىء يكره عليه نفسه فقد افطر و عليه القضاء ) ( 1 ) و در موثق از سماعه منقول است كه گفت سؤال كردم از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه از شخصى كه بازى كند با آب و مضمضه به آن كند از جهة رفع تشنگى كه آب به حلقش جهد حضرت فرمودند كه بر اوست كه قضا كند آن روز را يعنى بگيرد آن روز را و قضا كند و اگر آب را از جهة مضمضه وضو در دهن كند باكى نيست و غالب آنست كه در روز وضو از جهة نماز واجب مىكند پس حمل بر وضوى واجب كردن بعيد نيست ، سماعه گفت كه ديگر سؤال كردم از آن حضرت از قى در ماه رمضان حضرت فرمودند كه اگر خود بيايد باكى نيست و اگر خود را بقى دارد روزه اش را باطل كرده است و واجبست كه آن را بگيرد و قضاى آن را به جا آورد و بر اين مضمون احاديث صحيحه گذشت .

375