إسم الكتاب : لوامع صاحبقرانى ( شرح الفقيه ) ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 708)

ينهى النّاس ان يصلوهما و كان يقول هما شهر الله و هما كفّارة لما قبلهما و ما بعدهما من الذّنوب . قوله صلوات الله عليه و ينهى النّاس ان يصلوهما ، هو على الانكار و الحكاية لا على الاخبار كانّه يقول كان يصلهما و ينهى النّاس ان يصلوهما فمن شاء وصل و من شاء فصل ) ( 1 ) و منقول است در موثق از عمرو كه حضرت امام محمد باقر صلوات الله عليه فرمودند كه حضرت سيد المرسلين صلى الله عليه و آله ماه شعبان را وصل مىفرمودند با ماه رمضان و مردمان را نهى مىفرمودند از وصل كردن و مىفرمودند كه اين هر دو ماه حق سبحانه و تعالى است و هر دو كفاره گناهان گذشته و آينده‌اند . صدوق ذكر كرده است كه آن كه حضرت امام محمد باقر صلوات الله عليه فرموده‌اند كه حضرت نهى مىفرمودند مردمان را از وصل كردن بر سبيل انكار است ، و حكايت قول سنّيان است كه ايشان مىگويند كه حضرت روزه وصال مىداشتند و نهى مىفرمودند مردمان را از روزه وصال و در اينجا نيز وصال است كه وصل كنند شعبان را بر رمضان پس گويا حضرت مىفرمايند كه چون شود كه خود وصل فرمايند و مردمان را نهى كنند از وصل بلكه چنين نيست هر كه خواهد وصل كند هر كه خواهد فصل كند و آن وصالى كه حضرت مخصوص خود گردانيده است معنى ديگر است ، و مؤيد قول صدوق تتمه كلام حضرتست كه مىفرمايد اين دو ماه كفاره‌اند و دو ماه كفاره متتابع مىباشند و اظهر آنست كه اين كلام بر سبيل تقيه وارد شده است كه شيعيان معنى انكار بفهمند با قرينه ما بعد و مذهب اهل بيت ظاهر بوده است در وصل چنانكه مذهب عامه ظاهر است بر فصل ، و بنا بر اين عبارت آخر صدوق بى وجه است كه هر كه خواهد وصل كند الخ بلكه وصل مىبايد كرد و از جهة متابعت حضرت

291