و تعالى شما را توفيق اضحى و فطر ندهد پس حضرت فرمودند كه از اين جهت است و الله كه عامه موفق نشدند و نخواهند شد تا وقتى كه حضرت صاحب الامر ( ص ) بيرون آيند و طلب خون آن حضرت بكنند به آن كه قاتلان آن حضرت را و راضيان بفعل ايشان را زنده كنند و شيعيانى كه در هر زمانى آرزوى نصرت آن حضرت داشته‌اند ايشان را نيز زنده كنند و هر يك از شيعه آن سگان را كشند و زنده كند حق سبحانه و تعالى ايشان را و باز كشند و ساير آن چه در رجعت خواهد شد چون اصل رجعت از ائمه هدى صلوات الله عليهم متواتر است و حق سبحانه و تعالى فرموده است كه روزى باشد كه مبعوث كنيم از هر امتى فوجى را از آن جماعتى كه آيات ما را تكذيب مىنمودند و در روز قيامت همه مبعوث مىشوند پس البته مراد قيامت صغرى است كه آن رجعت است باشد ، و علماى قدماى شيعه هر يك در رجعت كتابى تصنيف كرده‌اند و شيخ طوسى و شيخ نجاشى هر دو در فهرست كتب علماء شيعه در ضمن ذكر كتب ايشان ذكر كرده‌اند كه له كتاب فى الرجعة و از آن كتب چيزى نمانده است كه زياده از صد هزار كتاب بوده است ، و در زمان حضرت امام جعفر صادق پنج هزار مصنف بودند از اصحاب آن حضرت مثل زراره و محمد بن مسلم و بريد و ابو بصير كه منقولست از محمد بن مسلم كه او سى هزار حديث در حفظ داشت و جابر هفتاد هزار و هم چنين و منقولست كه ابن عقده سيصد هزار حديث در حفظ داشت و صد و بيست هزار حديث با سند در حفظ داشت و ذكر اين محفوظات نيز در كتب رجال شيعه هست .
و شيخ امين الدين ابو على طبرسى در كتاب مجمع البيان ذكر كرده است كه اخبار رجعت متواتر است و نمىتوان تاويل آنها كردن و اجماع شيعه است بر

215