و در حديث ديگر چنين است كه توفيق ندهد شما را كه عيد فطر و عيد قربان شما درست باشد . و صدوق مىگويد كه هر كه روز عرفه روزه بدارد آن ثوابى كه مذكور شد به او مىدهند اگر چه در عيد گرفته باشد و اين حديث در علل و كافى مذكور است و صدوق نقل بالمعنى كرده است و نهايت اختلال به همرسانيده است و حديث اول كه نقل كرده است بعضى از آن از حضرت امام محمد تقى ( ص ) است و نسبت به صادق ( ص ) داده است مگر آن كه مرادش از صادق معصوم باشد چون بسيار كرده‌اند و بعضى گذشت و ديگر چيزها هست كه به تدبر ظاهر مىشود .
اما حديث اول منقول است در قوى از محمد بن اسماعيل ثقة كه عرض نمودم به حضرت امام محمد تقى صلوات الله عليه كه فداى تو گردم چه مىفرماييد در عامه ، و در عامه ، و در كافى فى الصوم است يعنى در صوم ايشان و روايتى بما رسيده است كه ايشان توفيق نمىيابند كه روزه بدارند حضرت فرمودند كه دعاى ملك بر ايشان مستجاب شده است و حضرت فرمودند كه چون سكان جهنم شهيد كردند حضرت امام حسين صلوات الله عليه را حق سبحانه و تعالى امر فرمود ملكى را كه ندا كند به مردم كه‌اي امت ظالمى كه عترت پيغمبر خود را مىكشيد حق سبحانه و تعالى شما را توفيق صوم و فطر ندهد ، و در حديث ديگر توفيق فطر واضحى ندهد و سند آن را از كلينى روايت كرده است .
و در قوى از رزين كه حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه فرمودند كه چون شمشير بر آن حضرت زدند و آن حضرت صلوات الله عليه از است افتادند و خواستند كه سر آن حضرت را از بدن مبارك جدا كنند منادى از عرش ندا كرد كه‌اي امت حيران شده گمراه شده بعد از پيغمبر خود حق سبحانه

214