وارد شده است در عصيان انبياء و آيات را خواند و حضرت هر يك را جواب شافى فرمودند و چون به حضرت داود رسيد اين آيه را خواند كه داود آنست كه ما او را آزمايش نموده‌ايم حضرت صلوات الله عليه فرمودند كه علماء شما چه مىگويند در بارهء او على بن جهم گفت مىگويند كه حضرت داود در مصلى خود نماز مىكرد كه شيطان بصورت مرغى در نهايت خوش صورتى درآمد داود نماز را قطع كرد كه آن مرغ را بگيرد آن مرغ از خانه بيرون رفت و به پشت بام رفت و از آنجا به خانه اوريا بن حنان پريد چون داود به آن خانه نظر كرد ديد كه زن اوريا غسل مىكند ، پس نظرش به آن زن افتاد و عاشق شد و حضرت داود اوريا را به جنگ فرستاده بود نوشت به سردار لشكر كه در جنگ اوريا را پيش لشكر بفرست تا شايد كه كشته شود ، او را مقدم داشت و فتح كرد چون اين خبر به داود رسيد غمناك شد و نوشت به سردار كه اوريا را پيش تابوت كن و چون پيش رفت شهيد شد و داود زن اوريا را خواست پس حضرت دست مبارك را بر پيشانى مبارك خود زدند و فرمودند كه انا للَّه و انا اليه راجعون پيغمبرى از پيغمبران الهى را نسبت داده‌ايد كه نماز خود را قطع كرده است بواسطه گرفتن مرغى ، ديگر بعمل قبيح ، ديگر به قتل ناحق ابن جهم گفت كه پس گناه داود چه بود پس حضرت فرمودند كه واى بر تو به درستى كه در خاطر حضرت داود خطور كرد كه حق سبحانه و تعالى اعلم از او نيافريده است در آن عصر پس حق سبحانه و تعالى دو فرشته را به نزد او فرستاد كه از طرف قبيله به نزد او آمدند و گفتند كه ما دو خصميم يعنى مثلا چنانكه در مباحثات بسيار مىباشد كه بر سبيل فرض مسأله را مىپرسند كه بعضى از ما بر بعضى زيادتى مىكنند حكم كن ميان ما به آن چه حق است و از حق مگذر و ما را هدايت كن به راه راست ، اين برادر من

208