دراهم و على كلّ جريب نخل عشرة دراهم و على كلّ جريب البساتين الَّتى تجمع النّخل و الشّجرة عشرة دراهم و أمرني ان القى كلّ نخل شاذّ عن القرى لمارّة الطريق و ابناء السّبيل و لا اخذ منه شيئا و أمرني ان اضع على الدّهاقين الَّذين يركبون البراذين و يتختّمون بالذّهب على كلّ رجل منهم ثمانية و اربعين درهما و على أوساطهم و التّجار منهم على كلّ رجل اربعة و عشرين درهما و على سفلتهم و فقرائهم على كلّ انسان منهم اثنى عشر درهما قال فجبيتها ثمانية عشر الف الف درهم في سنة ) ( 1 ) و منقول است در قوى و نزد مصنف در صحيح از مصعب كه گفت حضرت امير المؤمنين صلوات الله عليه مرا عامل كرد بر چهار بلوك مداين و محتمل است كه چهارده باشد كه هر دهى يك نهر داشته باشد و ده بزرگ باشد و ليكن اول اظهر است و آن چهار بلوك يكى بهقياذاتست و ذكر كرده‌اند كه مجموع يازده ده بوده است ، دويم نهر سير است و ظاهرا به فارسى يعين نهر پر آب و نهر سير خوانده‌اند به ياى موحده و در تهذيب بخط شيخ نهر شير با است ، سيم نهر جوير است به ياى دو نقطه مثل امير و به ياى موحده نيز خوانده‌اند ، و چهارم نهر الملك است كه الحال هست به همين نام و اسامى سابقه متروكست الحال و آن حضرت امر كردند مرا كه اجرت زمين را بگيرم چون حكم مفتوح العنوه بران مقرر فرموده بودند و ممكن است كه اجرت الارض از حضرت باشد چون بحسب ظاهر اين بلاد بىرخصت آن حضرت مفتوح شده است و هر چه بىرخصت مفتوح شود از امام است چنانكه خواهد آمد ، و امر فرمودند مرا كه بر هر يك جريب زراعتى كه خوب آمده باشد يك درهم و نيم قرار بدهم و جريب

19