واجب پس روزه ماه رمضان است كه نص قرآن است و خواهد بود .
دويم دو ماه روزه است كه واجبست پى در پى واقع ساختن بر كسى كه يك روز از ماه رمضان را عمدا عالما افطار كند و ظاهر آنست كه بر سبيل تخيير باشد چون آن چه بر سبيل ترتيب است بيان فرموده‌اند .
سيم دو ماه پى در پى روزه گرفتن واجبست در كفاره ظهار كسى را كه بنده نيابد و در اينجا و در كافى ظهار مقدم است و در فقه رضوى و خصال كفاره قتل خطا را مقدم داشته‌اند چنانكه حق سبحانه و تعالى مىفرمايد كه آن كسانى كه ظهار مىنمايند با زنان خود و مىگويند كه تو بر من مانند پشت مادر منى و بعد از آن از اين كلمه پشيمان شوند و خواهند كه با زنان خود جماع كنند مىبايد كه پيش از جماع كفاره بدهند تا توانند جماع كردن ، و آن آزاد كردن بنده ايست پيش از جماع و حق سبحانه و تعالى شما را پند مىدهد كه مبادا كفاره نداده جماع كنيد كه حق سبحانه و تعالى عالم است به آن چه شما مىكنيد و بر عذاب شما قادر پس كسى كه بنده و بهاى بنده را از نقد و جنس نداشته باشد واجبست كه دو ماه روزه پى در پى بگيرد قبل از جماع و اگر نتواند دو ماه پى در پى روزه داشتن و شصت مسكين را طعام مىدهد و اين تتمه در باب كفارات خواهد آمد .
چهارم روزه كفاره قتل خطاست و واجبست كه بنده آزاد كند و اگر نداشته باشد دو ماه پى در پى روزه مىدارد چنانكه حق سبحانه و تعالى فرموده است كه هر كه مؤمنى را از روى خطا بكشد خواه قصد آن فعل داشته باشد مثل شبه عمد و خواه نداشته باشد مثل خطاى محض و شبه عمد مانند زدن پدر فرزند خود را بزدنى كه قصد كشتن نداشته باشد و آن قدر نزند كه بحسب عادت

172