پس حضرت فرمودند كه هر گاه حال تو اينست حق دارى در مال ما حقى كه حق سبحانه و تعالى مقرر فرموده است پس حضرت كيسه دراهم را طلب فرمودند پس دست در كيسه كردند و يك مشت شاهى به او دادند و فرمودند كه از خدا بترس و زياده خرجى مكن و بسيار بر خود و عيال خود تنگ مگير و ميانه رو باش .
و در صحيح از قاسم بن عبد الرحمن منقولست و ظن من اينست كه نساخ سهو كرده‌اند و عبد الغفار بن القسم است كه گفت از حضرت امام محمد باقر صلوات الله عليه شنيدم كه مىفرمودند كه شخصى به خدمت پدرم صلوات الله عليه آمد و گفت خبر ده مرا از تفسير قول حق سبحانه و تعالى كه در اموال ايشان حقى معلوم هست از جهة سائل و محروم اين حق معلوم كدامست حضرت فرمودند كه حق معلوم چيزيست كه از مال خود بيرون مىكند كه زكات و صدقه واجبه نيست و از مال خود بيرون مىكند خواه اندك و خواه بسيار در خور آن چه دارد كه بان صله رحم كند و تقويت ضعيفان كند و قرض كسى را يا ديتى كه بر كسى لازم شده باشد ادا نمايد و يا مصيبتى نزد كسى آمده باشد رفع نمايد آن را آن مرد گفت حق سبحانه و تعالى اعلم است كه رسالات خود را در كجا مقرر فرمايد و ظاهرش آنست كه فاضل بوده است و از علما پرسيده بوده است و جواب شافى نشنيده بوده است چون از حضرت شنيده خاطرش جمع شد .
و قريب باين است كالصحيح اسماعيل بن جابر از آن حضرت صلوات الله عليه و در موثق كالصحيح بل الصحيح از آن حضرت صلوات الله عليه منقولست كه مراد از محروم كسى كه دستش در خريد و فروخت بركت ندارد و هر كارى كه در آن شروع كند نقصان مىكند .

17