به ايشان داده‌ايم و روزى ايشان كرده‌ايم از مال حلال صرف مىنمايند پنهان و آشكار اين نيز غير زكات است زيرا كه زكات را علانيه مىبايد داد و مراد ازين آيه تصدقات مستحبه است كه مخير است ميان پنهان و آشكار يا گاهى كه خوف ريا باشد پنهان بايد داد و گاهى كه غرض ترغيب ديگران باشد آشكارا مطلوبست ، يا در نفقه بر اسب نازل شده است يا در شأن حضرت امير المؤمنين صلوات الله عليه چنانكه خواهد آمد و صدوق اين آيه را نيز انداخته است چون ذكر خواهد كرد بعد از اين و آن چه مطلوب است در اين باب حق معلوم است و ماعون كه ماعون از زكات نيست و حال آن كه حق سبحانه و تعالى در قرآن مجيد مذمت كرده است جمعى را كه ريا مىكنند در اعمال خود و منع مىكنند ماعون را و ماعون از معونت و يارى است و مراد از آن در اينجا مدد همسايه كردنست به چيزى چند كه ضرر به اين كس نرسد و همسايه منتفع كرد ، دو حضرت فرمودند كه آن قرضى است كه حسنه دهند به همسايه يا اعم ، و متاع خانه كه به عاريت دهند مانند طشت و ديگ و نان و خمير و زرينه الات و نيكى كه به ايشان كنند مانند كاسه همسايگى خصوصا هر گاه همسايه پريشان باشد و مؤمن باشد و خويش باشد كه به سبب هر يك از اينها حقوق او زياد مىشود .
و از جمله چيزهائى كه حق سبحانه و تعالى در مال مقرر ساخته است از غير زكات صله رحم است كه واجب است چنانكه فرموده است كه آن كسانى كه موصول مىگردانند رحمى را كه حق سبحانه و تعالى امر فرموده است به وصل آن و هر گاه كسى ادا كند آن چه واجبست بر او از صله رحم ديگر چيزى بر او نيست و آن نفقه پدر و مادر است و نفقه اولاد است و هم چنين اجداد و جدات و فرزندان فرزندان هر چه اجداد و جدات بالا روند و اولاد پائين روند و اين

13