عليه كه آن حضرت فرمودند كه شخصى كه از دزدان يا شير ترسد نماز مىكند به نحوى كه در برابر دشمن ايستاده باشد در جهاد و ايما مىكند از جهة ركوع و سجود بر پشت چهار پا زراره گفت عرض نمودم كه خبر ده مرا كه اگر چنين شخصى وضو نداشته باشد چه كند حال آن كه از چهار پا به زير نمىتواند آمد از خوف دشمن و شير حضرت فرمودند كه تيمّم مىكند از نمد چهار پا يا نمد زين يا يال اسبش به درستى كه در اينها غبارى هست و نماز مىكند و سجده را پستتر از ركوع به جا مىآورد و نمىگردد به جانب قبله بلكه بهر طرفى كه چهار پا مىرود رو به آن طرف مىكند مگر تكبير احرام را كه رو بقبله مىگويد در وقتى كه متوجه نماز مىشود و باقى را بهر طرفى كه حيوان رود رو مىكند به آن طرف .
< صفحة فارغة > [ نماز مسايفه ] < / صفحة فارغة > « و روى عبيد الله بن على الحلبيّ عن ابى عبد الله صلوات الله عليه قال صلاة الزّحف على الظَّهر ايماء برأسك و تكبير و المسايفة تكبير بغير ايماء و المطاردة ايماء يصلَّى كلّ رجل على حياله » ( 1 ) و به اسانيد صحيحه منقولست كه حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه فرمودند كه نماز زحف كه نزديك شوند به دشمن بر پشت چهار پا مىكنى و بسر ايما مىكنى و تكبير مىگويى به جاى قرائت ، و مسايفه يعنى آن كه كار به شمشير رسيده باشد تكبيريست بى ايما و مطارده كه اين طايفه آن طايفه را مىرانند و بر عكس هر يك بحال خود نماز مىكنند .
« و قال صلوات الله عليه فات النّاس مع علىّ صلوات الله عليه يوم صفّين صلاة الظَّهر و العصر و المغرب و العشاء فامرهم فكبّروا و هلَّلوا و سبّحوا رجالا و ركبانا » ( 2 ) ممكن است كه جزو حديث حلبى باشد يا مرسل صدوق باشد و ظاهرا مرسل اوست و عبارت فقه رضويست و در فقه بعد از سبحوا هست كه بعد از آن حضرت اين آيه را خواندند كه * ( فَإِنْ خِفْتُمْ ) *

94