رضا صلوات الله عليه و عرض نمودم كه به مكه مىرويم و به زير مىآييم از شتر براى نماز در جائى چند كه اعراب باديه نشين در آنجا مىباشند آيا نماز را بر روى زمين بگذاريم و الحمد تنها از خوف بخوانيم يا نماز را بالاى شتر بگذاريم و حمد و سوره را بخوانيم حضرت فرمودند كه هر گاه خوف داشته باشى نماز واجب و سنت را سواره بكن و اگر حمد و سوره بخوانى نزد من محبوبتر است اما آن چه كرده بالحمد تنها باكى نيست و باين حديث استدلال نمىتوان كرد بر استحباب سوره و نه بر وجوب سوره بلى ظاهر مىشود كه نهايت اهتمام به شان سوره هست .
« و فى رواية زرارة عن ابى جعفر صلوات الله عليه قال الَّذى يخاف اللَّصوص يصلَّى ايماء على دابّته » ( 1 ) و به اسانيد صحيحه منقولست از زراره كه حضرت امام محمد باقر صلوات الله عليه فرمودند كه شخصى كه از دزدان مىترسد نماز مىكند بر روى چهار پا به ايماى بسر از جهة ركوع و سجود و در سجود سر را كجتر مىكند .
و در صحيح از ابو بصير منقولست كه به حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه عرض نمودم كه اگر مشاهده مىفرمودى مرا كه من در كنار فرات نماز مىكردم و خوف شير داشتم تعجب مىفرموديد يا كاش مرا مىديد كه چه حال داشتم حضرت فرمودند كه چرا سواره نماز نمىكردى چون خوف از شير كمتر است .
و در موثق كالصحيح بلكه صحيح منقولست از عبد الرحمن كه گفت سؤال كردم از آن حضرت صلوات الله عليه از شخصى كه ترسد از شير يا دزد چگونه نماز مىكند حضرت فرمودند كه تكبير مىگويد و ايما بسر مىكند .
« و قد رخّص فى صلاة الخوف من السّبع اذا خشيه الرّجل على ) *

92