بردار و خمس آن را بفرست به نزد ما .
دويم منافعى است كه از كسب و زراعت و تجارت بهم مىرساند بعد از اخراجات سال هر چه زياد آيد خمس آن را مىبايد .
سيم جايزه معتدٌّ بهى است كه از جائى به شما رسد .
چهارم ميراثى است كه از غير پدر و فرزند به شما رسد چون هر چه از ايشان به شما رسد بمنزله مال شماست و از جائى كه گمان نداشته باشيد غنيمت است و مانند دشمنى از دشمنان شما كه نواصب باشند و مالشان نزد شما باشد يا مالى را بيابيد در زير زمين كه صاحبش را ندانيد و گنج در اينجا داخل است و معادن نيز ممكن است كه داخل باشد و چنانكه در اين سال جمعى از كفار كشته شدند از اهل تناسخ و مال بسيارى از آن به شيعيان ما رسيد در جميع اينها كه خمس واجبست هر چه را توانند به وكلاى ما برسانند و هر چه را نتوانند به آن كه راه ايشان دور باشد جدا كنند مال ما را و در مقام رسانيدن باشند اگر چه بعد از مدتى باشد به درستى كه نيت مؤمن بهتر است از عمل او و اما خمسى كه بر ايشان واجب مىگردانم در حاصل زراعت املاك هر سال نصف سدس بفرستند كه دوازده يك باشد و آن نيز وقتى كه حاصل وفا به اخراجات ايشان كند و كسى كه حاصلش وفا نكند نه نصف سدس بدهند و نه غير آن تمام شد رساله .
اما نصف سدس دو احتمال دارد يكى آن كه هر چه از زراعت حاصل كرده باشند نصف سدس بدهند كه بحسب تخمين خمس بعد از مؤنت سال را داده باشند و يا آن چه زياد آيد از مؤنت ايشان با آن كه خمس مىبايد دادن ايشان را حضرت تبرّع فرموده باشند به آن كه بقيّه را به ايشان گذاشته باشند چنانكه مذكور شد كه به اعتبار قلَّت سادات نصف سدس بوده است ايشان را و ما بقى مال حضرتست حضرت صلوات الله عليه تبرع فرموده باشند به ايشان و اين حديث مشتمل است بر آن كه از سه چيز ديگر غير نه چيز سابق خمس بايد داد و آن

600