إسم الكتاب : لوامع صاحبقرانى ( شرح الفقيه ) ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 612)

حضرت فرمودند كه من قايل نيستم به گفته ايشان بلكه مىگويم كه مراد از مصطفى عترت معصومينند مامون گفت بچه دليل ايشان مرادند نه همه پس حضرت فرمودند كه اگر همه برگزيده حق سبحانه و تعالى مىبودند مىبايست كه همه به بهشت روند و حال آن كه حق سبحانه و تعالى در همين آيه بيان عباد فرموده است كه بعضى از ايشان جمعىاند كه بر نفس خود ظلم مىكنند ، و جمعى ميانه روند ، و جمعى در خوبيها بر همه سبقت گرفته‌اند باذن الهى و اين فضلى است عظيم و آن باغستانهاى اقامتست كه در آنجا داخل شوند و دست رنجهاى طلا در دست ايشان كنند تا آخر آن چه فرموده است از نعيم بهشت پس مىبايد كه ميراث كتاب از جهة سابقان باشد كه ايشان ائمه معصومينند صلوات الله عليهم و غير ايشان مراد نباشند .
مامون گفت عترت طاهره كيستند حضرت صلوات الله عليه فرمودند كه جمعىاند كه حق سبحانه و تعالى در شأن ايشان فرموده است كه * ( إِنَّما يُرِيدُ الله ) * [1] يعنى اراده نكرده است حق سبحانه و تعالى مگر آن كه رجس را يعنى شك و معصيت و هر بدى را از شما كه اهل بيت رسول خدائيد بردارد و شما را مطهر گرداند به تطهيرى عظيم يعنى از هر صفتى از صفات ذميمه و هر فعلى از افعال قبيحه و ايشانند آن جمعى كه حضرت سيد المرسلين صلى الله عليه و آله فرمودند كه من خليفه و جانشين خود مىگذارم در ميان شما دو چيز عظيم را و آن كتاب خداست و عترت من كه اهل بيت منند و اين هر دو از هم جدا نمىشوند تا در حوض كوثر بر من وارد شوند شما نظر كنيد كه چگونه با ايشان سر خواهيد كرد و چگونه متابعت ايشان خواهيد نمود اى گروه مردمان تعليم مكنيد ايشان را زيرا كه ايشان اعلمند از شما .

[1] الاحزاب - 33 .

571