إسم الكتاب : لوامع صاحبقرانى ( شرح الفقيه ) ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 612)

مىتوان داد به آن كه صرف ايشان كنند .
و در صحيح از عبد الرحمن منقولست كه سؤال كردم از حضرت موسى كاظم صلوات الله عليه هر گاه شخصى به شخصى زرى مىدهد كه قسمت كند به مستحقين و خودش مستحق باشد مىتواند برداشتن از جهة خودش حضرت فرمودند كه خودش به مقدارى كه به ديگران قسمت مىكند و حصه مىدهد قسمت يك حصه بر مىتواند داشت و اما اگر تعيين كرده باشد كه به جمعى خاص دهد نمىتواند برداشت مگر به رخصت صاحب مال و احاديث ديگر نيز بر اين مضمون وارد شده است و خواهد آمد و در صحيح از عبد الرحمن منقولست كه از آن حضرت صلوات الله عليه سؤال كردم كه هر گاه چيزى طلبم از جمعى كه مدتى باشد كه نزد ايشان باشد و قدرت نداشته باشند كه دين را ادا كنند و مستحق باشند آيا از زكات مال خود بر ايشان حساب مىتوانم كرد فرمودند بلى .
و در حسن كالصحيح منقولست از محمد بن مسلم و زراره از حضرت امام محمد باقر و حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليهما كه فرمودند كه حضرت امير المؤمنين صلوات الله عليه ماديان عربى كه در صحرا چرد بر هر اسبى در هر سالى دو اشرفى مقرر فرمودند ، و بر ماديان غير عربى خواه يابو دو خواه دو تخمه در هر سالى يك اشرفى مقرر فرمودند .
و در حسن كالصحيح بل الصحيح از زراره منقولست كه عرض نمودم به حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه كه آيا زكات بر استر هست حضرت فرمودند كه نه عرض نمودم كه چه وجه دارد كه بر اسب مقرر فرموده‌اند و بر استر مقرر نفرموده‌اند حضرت فرمودند كه از استر بچه بهم نمىرسد و از ماديان بچه بهم مىرسد و بر اسب نر نيز زكات نيست عرض نمودم كه بر الاغ هست فرمودند كه نه عرض نمودم كه بر اسب يا شترى كه بر او سوارى مىكنند زكات هست فرمودند كه بر حيوانى كه علف صحرا خورد زكات هست نه در آن چه

551