هست .
< صفحة فارغة > [ اقامة عشره ] < / صفحة فارغة > « قال مصنّف هذا الكتاب رحمه الله يعنى بذلك اذا اراد المقام فى قراه و ارضه عشرة ايّام و متى لم يرد المقام بها عشرة ايّام قصّر الَّا ان يكون له بها منزل يكون فيه فى السّنة ستّة اشهر فان كان كذلك اتمّ متى دخلها و تصديق ذلك ما رواه محمّد بن اسماعيل بن بزيع عن ابى الحسن الرّضا صلوات الله عليه قال سألته عن الرّجل يقصّر فى ضيعته فقال لا باس ما لم ينو مقام عشرة ايّام الَّا ان يكون له بها منزل يستوطنه قال قلت له ما الاستيطان فقال ان يكون له بها منزل يقيم فيه ستّة اشهر فاذا كان كذلك يتمّ فيها متى دخلها ، و ما رواه علىّ بن يقطين عن ابى الحسن الاوّل صلوات الله عليه انّه قال كلّ منزل من منازلك لا تستوطنه فعليك فيه التّقصير » ( 1 ) صدوق كه مصنف اين كتاب است كه حق سبحانه و تعالى او را رحمت كند چنين مىگويد كه مراد حضرت از امر به اتمام در ضيعه آنست كه هر گاه اراده داشته باشد كه در آنجا ده روز اقامت كند تمام مىكند و هر گاه قصد اقامت ده روز نداشته باشد قصر مىكند مگر آن كه در آن مزرعه منزلى داشته باشد كه در عرض سال شش ماه در آنجا باشد و هر گاه چنين باشد هر گاه داخل مىشود تمام مىكند .
و تصديق اين تاويل مىكند آن چه روايت كرده است آن را در صحيح محمد از آن حضرت صلوات الله عليه كه گفت از آن حضرت سؤال كردم از شخصى كه قصر مىكند در مزرعه خود حضرت فرمودند كه باكى نيست ما دام كه نيت نكند اقامت ده روز را مگر آن كه او را در آن مزرعه منزلى باشد كه در آن منزل وطن كند گفت عرض نمودم كه وطن كردن بچه چيز حاصل مىشود حضرت فرمودند كه بان مىشود كه او را در آن مزرعه منزلى باشد كه شش ماه در

53