كالصحيح منقول است كه حضرت امير المؤمنين صلوات الله عليه فرمودند كه زكات را نمىتوان فروخت تا به قبض عمال يا فقرا در نيايد چون بعد از گرفتن پاى شتر را مىبندند و عقال كردن كنايه است از قبض .
و منقول است در حسن كالصحيح از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه كه فرمودند كه حضرت امير المؤمنين صلوات الله عليه عاملى از كوفه به جانب صحرا فرستادند و فرمودند كه روانه شو بر تو باد كه بترسى از خداوندى كه او را شريك نيست و زنهار كه دنيا را بر آخرت مقدم ندارى و آن چه ترا بان امين گردانيده ام نهايت حفظ و رعايت آن بكن و حق خداى تعالى را نيز رعايت كن در تقوى و عبادت چون بما و اى فلان طايفه برسى بر سراب ايشان نزول كن و به خانهاى ايشان نزول مكن پس متوجه ايشان شو با سكينه و وقار تا به ميان ايشان در آيى پس سلام كن بر ايشان و بگو اى بندگان حق سبحانه و تعالى ولى خدا على بن ابى طالب مرا بسوى شما فرستاده است تا از شما بگيرم حقى كه خدا را هست در اموال شما آيا حق خدا هست در مالهاى شما كه ادا كنيد آن را به ولى خدا پس اگر كسى بگويد كه نه ديگر با او سخن مگو و اگر كسى بگويد كه بلى با او روانه شو از روى هموارى و چنان كن كه او نترسد و وعده ندهى او را مگر بخير پس چون بمال او رسى بىرخصت او داخل مشو در مال او چون بيشتر از اوست و بگو اى بنده خدا رخصت مىدهى كه داخل شوم در مال تو و بعد از آن كه رخصت دهد از روى مهربانى داخل شو ، و مال را أولا دو قسمت كن مثلا هر گاه هزار گوسفند داشته باشد پانصد را يك طرف كن و پانصد را به طرفى ديگر و بگو هر يك را كه مىخواهى اختيار كن و هر حصه كه او اختيار كند متعرض آن مشو و آن را يك طرف كن و حصه كه مانده است آن را دو حصه كن كه در هر حصه خوب و بد باشد چون زكات بر عين است و او را مختار ساز و هم چنين حصه مىكن تا بيست بماند مثلا و دو حصه كن ده كه مىماند آن را به زكات هزار بردار ، و

493