< صفحة فارغة > [ قرض به جاى زكات ] < / صفحة فارغة > ( و قد روى عن الصّادق صلوات الله عليه انّه قال نعم الشّيء القرض ان ايسر قضاك و ان اعسر حسبته من الزّكاة ) ( 1 ) و بتحقيق كه مرويست در قوى و به همين عبارت در فقه رضوى مذكور است كه آن حضرت صلوات الله عليه فرمودند كه نيكو چيزيست قرض دادن به مؤمن اگر چيزى بهم مىرساند ادا مىكند آن را و اگر پريشان شود آن را به زكات حساب مىتوان كرد .
( و قد روى انّ القرض حمى للزّكاة ) ( 2 ) و در قوى از حضرت امير المؤمنين صلوات الله عليه منقول است كه فرمودند كه قرض حفظ و حمايت مىكند زكات را چون قرض دادن به اميد پس گرفتن دشوار نيست و بعد از پريشانى آسان است از زكات حساب نمودن يا آن كه چون به قرض مىدهى هر روز در نامه عمل تو ثواب تصدق بمثل آن نوشته مىشود گويا هميشه زكات مىدهى و اول اظهر است .
( و ان كان لك على رجل مال و لم يتهيّأ لك قضاؤه فاحسبه من الزّكاة ان شئت ) ( 3 ) و عبارت فقه رضوى است كه اگر ترا بر شخصى مالى باشد و دست بهم ندهد كه آن مال را از آن شخص بگيرى پس اگر خواهى آن چه مىطلبى از زكات حساب كن آن مال را .
و منقولست در صحيح كه از حضرت امام موسى كاظم صلوات الله عليه سؤال كردند كه اگر شخصى دينى از جمعى طلبد كه مدتى باشد كه در ذمه ايشان باشد و ايشان قدرت نداشته باشد كه آن دين را ادا كنند و مستحق زكات بوده باشند آيا آن دين را از زكات حساب مىتواند كرد حضرت فرمودند كه بلى ، ديگر پرسيدند كه هر گاه شخصى شيعه باشد و فاضل باشد و قرضى در ذمه او باشد كه در راه باطل و اسراف صرف نكرده باشد و معروف نبوده باشد به سؤال كردن و گدا نباشد آيا قرض او را از زكات ادا مىتوان كرد ده تومان و بيست تومان يا صد تومان و دويست تومان حضرت فرمودند كه بلى و ديگر اخبار

480