< فهرس الموضوعات > باب ما جاء فى تارك الزّكاة < / فهرس الموضوعات > باب ما جاء فى تارك الزّكاة و قد وجبت له ( 1 ) اين بابى است در بيان آن چه وارد شده است از تهديد در نگرفتن زكات در وقتى كه واجب شده باشد او را گرفتن زكات بانكه منحصر شده باشد معاش او در گرفتن زكات .
( روى مروان بن مسلم عن عبد الله ابن هلال قال سمعت ابا عبد الله صلوات الله عليه يقول تارك الزّكاة و قد وجبت له مثل مانعها و قد وجبت عليه ) ( 2 ) كالصحيح منقولست از عبد الله كه گفت شنيدم از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه كه مكرر مىفرمودند كه شخصى كه زكات از جهة او واجب شده باشد كه چيزى نداشته باشد و كسى نداشته باشد كه معاش او بان گذرد و نگيرد زكات را مانند كسى است كه زكات بر او واجب شده باشد و ندهد بلكه گاه باشد كه بدتر باشد در صورتى كه خوف هلاك خودش يا عيالش داشته باشد بلكه در اين وقت اگر زكات به او ندهند دزدى و غصب نيز مىتواند كرد بقصد آن كه چون به همرساند بدهد هر گاه آن شخصى كه دارد زياده از قوت خود داشته باشد و اگر نه نمىتواند از آن شخص گرفتن چون او نيز در تلف است حاصل آن كه مىبايد بگيرد و نگويد كه من زكات نمىخورم و چون بخورم از روى تعصّب جاهليت ، و كالصحيح نيز آن حضرت صلوات الله عليه به همين عبارت وارد شده است .

462