زكات بر عين است و مال فقرا در آن ميان است و مكرّر فرمودن از روى مبالغه باشد يا آن كه دويم بىبركتى باشد يا آن كه اگر آن مال را در غير زكات از راههاى خير صرف نمايند فايده نخواهد داشت و الله تعالى يعلم ( و روى محمّد بن مسلم عن ابى جعفر صلوات الله عليه انّه قال ما من عبد منع من زكاة ماله شيئا الَّا جعل الله ذلك يوم القيمة ثعبانا من نار مطوّقا فى عنقه ينهش من لحمه حتّى يفرغ من الحساب و هو قول الله عزّ و جلّ * ( سَيُطَوَّقُونَ ما بَخِلُوا بِه يَوْمَ الْقِيامَةِ ) * ) ( 1 ) يعنى ما بخلوا به من الزّكاة و كالصحيح و صدوق در صحيح و كلينى در حسن كالصحيح روايت كرده‌اند از محمد كه حضرت امام محمد باقر صلوات الله عليه فرمودند كه هر بنده كه چيزى از مال زكات ندهد اگر چه اندكى باشد و از هر جنسى كه باشد البته حق سبحانه و تعالى آن مال را در روز قيامت اژدهايى مىكند مانند طوقى در گردنش افتاده باشد و دندان در گوشت او گذاشته او را گزد تا حق سبحانه و تعالى از حساب خلايق فارغ شود و اينست آن چه حق سبحانه و تعالى فرموده است كه به زودى طوق مار آتشى خواهند كرد و در گردن آن جماعتى كه بخل ورزيده‌اند خواهند انداخت در روز قيامت حضرت ( ص ) فرمودند يا راوى بر احتمالى ضعيف گفت كه مراد الهى بخل زكاتست و اگر از راوى باشد از قرينه استشهاد به آيه يافته است و ليكن ممكن است كه مراد اين باشد كه زكات نيز داخل است در مراد اگر چه از يعنى نيز ممكن است كه همين مراد باشد و شامل خمس و ساير واجبات ماليه باشد .
( و روى عبيد بن زرارة عن ابى عبد الله صلوات الله عليه انّه قال ما من رجل يمنع درهما فى حقّه الَّا أنفق اثنين فى غير حقّه و ما من رجل يمنع حقّا فى ماله الَّا طوّقه الله به حيّة من نار يوم القيمة ) ( 2 ) و كالصحيح منقول است كه حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه فرمودند

454