إسم الكتاب : لوامع صاحبقرانى ( شرح الفقيه ) ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 612)

مقبوله است از آن جمله در صحيح از محمد بن مسلم و كالصحيح از احمد بن سليمان منقولست كه هر دو از مرّه آزاد كرده محمد بن خالد كه والى مدينه بود و هر دو اصحاب آن حضرتند نقل كرده‌اند كه مىگفت كه اهل مدينه به فرياد آمدند به نزد محمد بن خالد در طلب باران ، والى بمن گفت كه برو نزد حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه و به حضرت عرض كن كه چه كنيم كه مردمان به فرياد آمده‌اند نزد من ، من رفتم و به حضرت عرض نمودم حضرت فرمودند كه بگو بيرون رود من عرض نمودم كه فداى تو كردم كى بيرون رود حضرت فرمودند كه روز دوشنبه عرض نمودم كه بچه عنوان بيرون روند حضرت فرمودند كه منبر را پيش پيش بيرون برند و پياده بيرون رود چنانكه در عيدين بيرون مىروند يعنى پا برهنه با تضرع و زارى و مؤذنان پيش پيش مىروند عصا ، نيزها در دست تا به مصلى مىرسند ، دو ركعت نماز مىكند و مردمان اقتدا مىكنند بى اذان و اقامه پس بر منبر مىرود و ردا را مىگرداند جانب راست را به جانب چپ و جانب چپ را به جانب راست پس رو بقبله مىكند و صد مرتبه تكبير مىگويد به آواز بلند پس رو بدست راست مىكند و رو به جانب جمعى كه در دست راست نشسته‌اند مىكند و صد مرتبه تسبيح مىگويد به آواز بلند پس رو به مردمان دست چپ مىكند و صد مرتبه تهليل مىگويد به آواز بلند پس رو به مردمان مىكند و صد مرتبه الحمد للَّه مىگويد پس دستها را برمىدارد و دعاى استسقا مىكند با مردمان به درستى كه هر گاه چنين كنند اميد هست كه نااميد برنگردند پس چنين كرد و چون برگشتيم همه كس مىگفتند كه اين از تعليم آن حضرت بود هر چه كرد چون عامه نمىدانستند .
و كلينى ذكر كرده است كه در روايت يونس اين زيادتى بود كه چون از نماز فارغ شديم باران سر كرد و همه غم خود داشتيم كه زود خود را به خانه رسانيم مبادا تر شويم يا مبادا سيلى بيايد و غرق شويم چون در آنجا زود سيل

311