كردند و ايمان آوردند و توبه كردند حق سبحانه و تعالى عذاب را از ايشان برداشت و حق سبحانه و تعالى باد عقيم را بر قوم عاد فرستاد چون غضب كرد بر ايشان و امر فرمود خزينه داران باد را كه بمقدار فراخى انگشترى بفرستند باد سركشى كرد و از مقدار بينى گاو بيرون آمد از خشمى كه للَّه داشت بر قوم عاد فرشتگان خازن باد به فرياد آمدند كه خداوندا باد از فرمان ما سركشى كرد و زياده رفت و مىترسيم كه مبادا جمعى هلاك شوند كه عصيان تو نكرده‌اند و تعمير بلاد تو مىكنند پس حق سبحانه و تعالى جبرئيل را فرستاد و به بال خود آن زيادتى باد را برگردانيد و به او گفت كه بهر نحو كه امر مىكنند به آن عمل كن پس بهمان مقدار بيرون آمد و قوم هود را هلاك كرد و جمعى كه در آن حوالى بودند .
( و قال امير المؤمنين صلوات الله عليه السّحاب غربال المطر لو لا ذلك لأفسد كلّ شيء وقع عليه » ( 1 ) و كالصحيح از آن حضرت صلوات الله عليه منقولست كه فرمودند كه ابر بمنزله غربال بارانست كه قطره قطره بيايد و اگر نه چنين مىبود هر آينه فاسد و ضايع مىكرد هر چيزى را كه بر آن واقع مىشد .
< صفحة فارغة > [ رعد و برق ] < / صفحة فارغة > « و سال ابو بصير ابا عبد الله صلوات الله عليه عن الرّعد أيّ شىء يقول قال انّه بمنزلة الرّجل يكون فى الابل فيزجرها هاى هاى كهيئة ذاك قال قلت جعلت فداك فما حال البرق فقال تلك مخاريق الملائكة يضرب السّحاب فتسوقه إلى الموضع الَّذى قضى الله عزّ و جلّ فيه المطر و قال صلوات الله عليه الرّعد صوت الملك و البرق سوطه » ( 2 ) و در موثق منقولست از ابو بصير كه گفت سؤال كردم از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله عليه كه رعد چه مىگويد حضرت فرمودند كه صداييست مانند صدايى كه شتر را مىرانند به هاىهاى بهمان عنوان گفتم فداى تو گردم حال برق چونست و او چه چيز است حضرت فرمودند كه بمنزله طره ايست كه ملكى دارد و برابر مىزند و مىراند ابر را بهر موضعى كه حق سبحانه و تعالى مقدر

307