گرفته است و هر كه در ميدان پيش برد عوضى كه مقرّر ساخته‌اند از قرين خود اخذ مىكند به سبب سبقت هم چنين در آن نشاه عوض سبقت خود را مىگيرد و آن عوض بهشت است و كسانى كه تكامل ورزيدند عاقبتشان جهنم است آيا كسى نيست كه از گناهان توبه كند پيش از رسيدن مرگ آيا كسى نيست كه امروز عمل صالح كند پيش از آن كه برسد روز فقر و احتياجش كه آن روز بعد از مرگ است تا ابد الآباد حقّ سبحانه و تعالى ما را و شما را بگرداند از جمعى كه از او و از عذاب او خايف باشند و اميد ثواب او داشته باشند يعنى خوف و رجا هر دو داشته باشيم خوف از اعمال خود و رجا از رحمت الهى به درستى كه اين روزى است كه حقّ سبحانه و تعالى آن را عيد شما گردانيده است . و اصلش و او است از عود چون حقّ سبحانه و تعالى رجوع مىفرمايد به احسان بر بندگان در اين روز يا از عود به معنى احسان است چون در اين روز احسانهاى الهى بر كافه عالميان متواتر و متوالى است و شما را كه مؤمنانيد اهل اين روز گردانيده است كه احسان او را قابليت داريد و باقى فرق به سبب كفر و ضلال خود را از اين رحمتها محروم گردانيده‌اند .
پس خداوند را ياد كنيد به طاعت و بندگى تا او شما را ياد كند و به فضل و رحمت غير متناهى ابدى و مطالب خود را از او بخواهيد تا مستجاب گرداند دعاهاى شما را و ادا كنيد زكاة فطره خود را كه آن طريقه پيغمبر شماست و فريضه ايست كه پروردگار شما بر شما واجب گردانيده است و واجب است كه بدهيد هر يك از شما فطره خود و عيال خود را از مردان و زنان و كودكان و بزرگان و آزادان و بندگان از جهة هر سر آدمى يك صاع از گندم يا يك صاع از خرما يا يك صاع از جو و اطاعت كنيد خداوند خود را در هر چه واجب گردانيده است بر شما و شما را به آن امر كرده است مانند اقامت و به پاى داشتن نماز و دادن زكاة و حجّ خانه خدا و روزه ماه رمضان و امر كردن به معروف كه

282