إسم الكتاب : لوامع صاحبقرانى ( شرح الفقيه ) ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 612)

و كسى كه از حق سبحانه و تعالى خايف است از دنيا كراهت دارد و در بعضى از نسخ به حاى مهمله است يعنى چنان دلها را ربوده است كه خايفان نيز مال را جمع مىكنند .
پس بار بنديد ، و كوچ كنيد از اين منزل و دل بدنيا مبنديد حق سبحانه و تعالى شما را رحمت كند به توفيق و كوچ كنيد و با خود برداريد بهترين توشه ها را كه دست بر آن داريد و مىتوانيد برداشتن از اعمال صالح و از دنيا طلب مكنيد زايد بر اندكى كه شما را بس باشد و زياده از كفاف را مطلبيد و به اندكى از آن راضى شويد و بنظر حسرت نظر مكنيد به چيزى چند كه متنعّان به آن متمتعند و بايد كه دنيا را حقير و خوار دانيد و آن را وطن مسازيد و به خود ضرر رسانيد كه خود را به تعب اندازيد در عبادات و طاعات و ترك مخالفات .
و زنهار كه خود را به تنعم و لهو و بازى و خنده و مزاح مشغول مگردانيد زيرا كه اينها شما را از آخرت باز مىدارد و فريفته دنيا مىشويد به درستى كه دنيا هميشه متغيّر است اگر ساعتى به سرور و خوشحالى بگذرد در عقب آن البته اضعاف آن غمها و المها دارد و اقبال دنيا ادبار است و بحسب ظاهر شيرين است و در بعضى از نسخ احلوت است به همان معنى و اعلام مىكند كه من مىروم و نمىمانم با كسى چون وفا نكرده است به هيچ كس و البته زايل است گويا فرياد مىكند و مىگويد الوداع و به درستى كه آخرت كه آجل است بار بسته است و مىآيد بسوى آدمى و مشرف شده است و فرياد مىكند كه رسيدم با اهوال عظيمه يعنى عن قريب است كه دنيا رفته است و آخرت آمده است به درستى و راستى كه امروز روز اسب دوانيدن است و فردا سبقت گرفتن است تمثيل فرموده‌اند دنيا را به ميدان اسب تاختن يا پرواز كردن و آن كه دنيا و آخرت بمنزله دو روز است هر كه در اين روز دنيا مردانه كوشيد و بدن را به عبادت و طاعت قوى گردانيد و از اقران و امثال خود پيش برد فردا ظاهر مىشود كه سبقت

281